Naaktfetisj
Zo werd mijn liefde voor sauna en wellness genoemd door collega’s vorige week. Ze konden geen andere verklaring bedenken voor het feit dat ik vrijwillig naakt rondloop tussen andere naakte mensen. Als ik ze probeer uit te leggen dat het meer is dan naakt lopen, schudden ze lachend hun hoofd.
Ik kan het niet anders uitleggen dat het een soort minivakantie is voor lichaam en geest. Je lichaam krijgt eindelijk verlof van die bh’s die meer weghebben van een middeleeuws harnas dan van iets dat comfort zou moeten bieden. En je geest geniet van pure vrijheid, geen zoemend meldingmonster in je broekzak. Die laat je namelijk achter in de kluis, waar hij een uur of acht stof mag happen. Maar wat doe je dan? Dan moét je praten met elkaar, met woorden en zo.
Maar wees niet bang, je mag namelijk alleen gezellig ouwehoeren op normale toon in praatsauna’s of in het restaurant. In alle andere sauna’s moet je namelijk bedakken in stilte. En zweten. Heel veel zweten. Na tien minuten smeek je in stilte dat iemand opstaat of binnenkomt, zodat je een hap lauwe lucht kunt meepikken voordat de hitte je weer een uppercut verkoopt.
En dan heb ik het nog niet eens over de opgieting. De saunameester kiepert een paar emmers ijs op de hete stenen, waardoor de temperatuur oploopt tot een niveau waar een smid heerlijk zijn ijzer in zou smeden. Vervolgens zwaait hij enthousiast met een handdoek zo groot als een vloerkleed die hitte recht in je gelaat.
Mijn collega’s mogen het gerust raar vinden. Maar als je na dat lange kwartier niet in rook bent opgegaan, stap je eruit als een herboren mens – en met een diepe waardering voor frisse lucht.
Fotogalerij
Laden ...