Vandaag geopend: 08.00 - 10.00

Moppies en paaseitjes…

Heel wat jaartjes geleden knikte ik altijd meewarig als een ouder iemand zei ‘des te ouder je wordt, des te sneller het gaat. Een jaar is niks’. En verrek, ze hadden gelijk. Hoewel je dat jaar uiteraard de invulling kunt geven die je zelf wilt. Nu de zon schijnt, bekruipt me dat voorjaarsgevoel. Maar de zomer is bijna voorbij. En de kermisvierdaagse is ook alweer achter de rug. Vorige week was het voor de deelnemers een kwestie van bijkomen, schoten flarden van hilarische momenten door het nog wat vertroebelde hoofd. En behoorde de kermis van 2024 weer tot de herinneringen, opgeslagen in het geheugen, waar nog maar net de hoogtepunten van de zomervakantie waren gearchiveerd. En hou je vast, voordat je het weet, staat de Sinterklaas-intocht weer voor de deur. De trein raast door, staat niet zo lang stil. Tegenwoordig is er zoveel te beleven. En soms wórden we geleefd: de laatste jaren was het al verbazingwekkend te constateren dat meteen na de kermissen ‘de moppies’ in de schappen van de supermarkten tegen je begonnen te praten. Dit keer lagen ze er op 24 augustus; terwijl je net teruggekeerd bent van een vakantie en de temperatuur buiten zeer aangenaam is. De koffer is nauwelijks uitgepakt, of je aandacht wordt getrokken door verpakkingen die je doen denken aan gure winteravonden. Waarbij de kinderen zich afvragen of Sint en zijn Pieten zo écht wel over de daken kunnen. ‘Loop toch eens stilletjes…’, staat er bij het schap met ‘moppies’. En het beïnvloeden lukt, het heeft aantrekkingskracht, want op de burelen van de NIVO lagen ze ook al. 

Inderdaad, het gaat snel. Waarbij gezegd, dat je elke dag die je gezond mág opstaan, moet proberen te koesteren en je het al-dat-gehaast grotendeels zelf in de hand hebt. Maar als je hartje zomer al een december-gevoel moet krijgen en op 2 januari de paaseitjes je al een lentekriebel proberen te verschaffen, dan wordt een jaar wel heel kort. Vorige week werd er in de schappen al ruimte gemaakt voor de kerstdecoratie. Het laat me nu nog even koud.  Voor nu omarm ik de warmte van de zon. 

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *