Raadslidschap was ‘ontzettend groot leerproces’ voor Gudy van den Hogen
‘Soms kon ik behoorlijk verontwaardigd zijn’
Gudy van den Hogen (60) neemt deze maand afscheid als gemeenteraadslid van de partij GroenLinks. Zeven jaar lang liet de Volendamse politica het ‘groene geluid’ horen bij belangrijke te nemen beslissingen. In die periode werden enkele speerpunten van de partij verwezenlijkt. Het deels autovrij maken van de dijk is daarvan de belangrijkste. Binnenkort vertrekt Gudy voortijdig uit de raad, ze maakt haar termijn niet af. Een gesprek over het waarom. En over hoe het was om volksvertegenwoordiger te zijn in een gemeente die niet echt bekend staat als een GroenLinks-bolwerk.
Door Laurens Tol
Gudy, waarom wilde je tussentijds stoppen als gemeenteraadslid?
,,Ik heb hier natuurlijk veel over nagedacht. Officieel zou ik tot maart 2022 in de raad zitten. Het is gek, maar op een gegeven moment begon ik het raadswerk als een soort sleur te ervaren. Bepaalde agendapunten komen elk jaar terug. Daar moet je dan steeds weer iets over zeggen. Daarbij merkte ik dat ik niet meer zoveel kon leren van het raadslid zijn. In het begin leer je er heel veel van, later werd dat minder. Als je merkt dat je leert, krijg je energie. Daardoor kon ik de combinatie met mijn driedaagse baan bij de Hogeschool van Amsterdam ook goed aan. Op een zeker moment kon ik deze vrij hoge werkdruk steeds lastiger volhouden. Als je het in de gemeenteraad goed wilt doen, ben je er veel tijd aan kwijt. Je bent er ongeveer zestien uur per week mee bezig en vaak ’s avonds de deur uit voor overleg. Daarnaast schrijf ik nog columns en zing ik in een koor. Mensen vroegen mij vaak: ‘Heb jij het niet erg druk, meid?’. Het duurde even voordat ik aan mezelf toegaf dat ze hier gelijk in hadden.”
Wat gaf daarbij de doorslag?
,,Op een zeker ogenblik kwam het besef binnen: ik wil m’n leven weer terug. Dat klinkt natuurlijk een beetje dramatisch, maar zo voelde het. Ik heb het waarschijnlijk te lang voor mij gehouden, ik stond mezelf de gedachte om voortijdig te stoppen eenvoudigweg niet toe. Ik kon toch niet ‘zomaar’ de fractie in de steek laten? Ik had het toch altijd zo uitdagend en interessant gevonden. En bovendien: ik was een van de weinige vrouwen in de gemeenteraad, het idee alleen al! Maar ik kreeg steeds meer het gevoel dat ik nooit meer ‘uit’ stond. Mijn lichaam gaf heel goed aan dat dit niet goed was. Het gaf allerlei seintjes. De gedachte om te stoppen met de politiek besprak ik eerst voorzichtig met een paar goede collega’s en met mijn zussen, mensen die mij goed kennen. Kort daarna belde ik fractievoorzitter Nico van Straalen. Die had er gelukkig alle begrip voor. We hadden een heel goed gesprek en hij probeerde mij niet over te halen om toch te blijven.”
‘Je bent onderdeel
van het politieke spel,
waarin je niet zomaar
even alles voor
elkaar krijgt’
[ads id=66]
Fotogalerij
Laden ...