Oranjekoorts
Na wederom een voetbaljaar van (on)georganiseerde hooligan-gevechten, haat en nijd tussen 010 en 020, stilgelegde wedstrijden, stadionverboden en wat zo meer, komt Nederland als in een wapenstilstand tijdens Kerstmis deze maand samen om te verbroederen in de kleur oranje. Alle geschillen, conflicten en twisten verdwijnen als sneeuw voor de zon en we hebben weer eens een ander praatje dan het klimaat.
In huize Schilder-Bond voeren voetbal en de kleur oranje het hele jaar door de boventoon, desalniettemin stijgt de oranjekoorts voor het EK al enige weken gestaag. Waar we de kinderen doorgaans een zo breed mogelijk repertoire proberen mee te geven in de muzikale opvoeding, schallen nu liederen als ‘Wij zijn Nederland’ en ‘Wij houden van Oranje’ op repeat door de huiskamer. Kleuterlief heeft met ‘Joey Veerman onze held, staat hier op het middenveld’ haar eigen versie van het lied van Jan Smit, maar omdat die tekst correspondeert met de opstelling van Koeman, zien we geen noodzaak haar te corrigeren.
Vooralsnog droomt een groot deel van mijn eigen nagenoeg bijna elftal net als zovelen, dat ook zij ooit aan een EK of WK mee zullen doen. Voor onze huidige jeugd, maar tevens die van vroeger, lijkt het met zo’n groot scala aan (inter)nationale voetbalhelden geleverd uit de gemeente Edam-Volendam door de geschiedenis heen, en dit jaar uiteraard ‘uis’ Joey in het Nederlands elftal, haast doorsnee. Echter is het buitengewoon.
Ieder EK en WK opnieuw ontstaat er een brok in mijn keel bij de melodie en de woorden van Hazes. Ik was nog geen één toen deze in ’88 voor het eerst klonken. Het zou wel weer ’s leuk zijn, maar kampioen worden of niet, verbroedering en verbinding is een feit. Misschien kunnen we die na het EK voor het nieuwe voetbalseizoen wat langer vasthouden.
Fotogalerij
Laden ...