Vandaag zijn we gesloten.

‘Hij heeft zichzelf nooit opgehemeld’

Wim Kras jr over overleden vader, de jongste eredivisiedebutant ooit

Hij is één van de mannen die de roemruchte Volendamse voetbalhistorie belichaamd en maakte geschiedenis die waarschijnlijk nooit meer zal worden overschreven. Telkens wanneer een jonge speler in de eredivisie debuteert, wordt zijn naam er bij gehaald. Wim Kras meldde zich op 22 november 1959 als vijftienjarige jongen aan de zijlijn, om tijdens FC Volendam-Ajax (0-3) in te vallen en te debuteren. Vorige week dinsdag overleed hij, op 79-jarige leeftijd.

Door: Eddy Veerman

Kijkend naar het wijde shirt dat hij draagt, dat folklore uitstraalt, die blik, de veters in/en zijn schoenen, op de achtergrond Ajax-spelers, publiek dicht op het veld. Het geeft een romantisch beeld van toen, toen er nog gevoetbald werd in alle straten van de oude kom. Wim Kras groeide op in de Pastoor Van der Weidenstraat. 15 jaar en 290 dagen telde hij nog maar, toen hij zijn opwachting maakte in het eerste elftal. Het zou nu ondenkbaar zijn. Daarover zou hij zelf later zeggen: ,,Eigenlijk was het niet zo moeilijk om te debuteren, want het waren allemaal Volendammers onder elkaar. Bij andere clubs was dat moeilijker geweest. Ik werd gelijk geaccepteerd. Toch denk ik dat ik eigenlijk te jong was om op die leeftijd in het eerste te komen. Je bent niet volwassen, niet lichamelijk, maar vooral geestelijk niet. Dat laatste is misschien nog wel zo belangrijk. Je bent te jong om alle ervaringen te verwerken. Daarom kreeg ik later ook te maken met een terugslag. Hier op het dorp hielden de supporters namelijk geen rekening met je leeftijd en was ik meteen onderdeel van kritiek. Deed je het goed dan werd je de hemel in geprezen maar o wee als Volendam een slechte wedstrijd speelde en verloor, dan werd je door diezelfde supporters afgebrand.”
Kras speelde tussen 1959 en 1974 381 wedstrijden in het eerste elftal van FC Volendam. Hij scoorde daarin 94 doelpunten, onder meer twee maal in de Rotterdamse Kuip, toen de dorpsclub in 1962 met 2-5 won van Feyenoord. Na zijn actieve voetbalcarrière stak hij heel veel jaren tijd en energie in de opleiding van tal van Volendamse talenten bij RKAV Volendam.
Zoon Wim haalde ook de hoofdmacht van FC Volendam. Afgelopen week hoorde hij tal van verhalen aan over zijn vader. ,,Een lieve en bescheiden man”, zegt junior. ,,Bij het condoleren kwamen veel oud-voetballers vertellen, wat voor een veelzijdige speler hij was. Hij heeft zichzelf nooit opgehemeld. Pakte, toen ik jong was, wel eens de plakboeken er bij en liet foto’s en verslagen zien. Ik kon mezelf er destijds geen voorstelling van maken van hoe goed hij daadwerkelijk was. Hij heeft een grote indruk achtergelaten, merkten we tijdens de condoleancemomenten. Er waren veel mensen die vertelden over wat voor voetballer hij was, wat voor trainer hij was, mensen die zeiden dat ze nog steeds dingen van hem gebruiken tijdens hun trainingen.” Wim sr. trainde en coachte destijds de C1 van de RKAV, de huidige Onder 16. ,,Mijn vader stopte voor twee seizoenen, toen ik zelf in die selectie zat en daarna ging hij weer verder. Hij ging altijd met me mee naar wedstrijden, samen met mijn moeder en m’n zus. Dan stond hij vaak aan de kant waar ik speelde (linksbuiten, red.) en gaf aanwijzingen.”
,,Mijn vader had als voetballer een hele goede mentaliteit, dronk niet en rookte niet. Mijn voetbalcarrière is juist op de dijk gesneuveld. Ik had ook alles om een profvoetballer te blijven, maar alles valt en staat met hoe je mentaliteit is. Ik weet dat hij er moeite mee had, hoe ik er voor leefde, maar dat zei hij niet steeds. ‘Je moet graag willen’. Dat was hij hoe hij er in het algemeen naar keek en zo is het ook.”
,,Ik weet nog dat hij later veel bij wedstrijden van de Zondag-1 ging kijken, met toen nog spelers als Jan ‘Barre’ Molenaar en Dick Kes.” Kras junior zou ook voor dat team gaan spelen. ,,Er is een periode geweest dat hij niet bij ‘de’ voetbal kwam, omdat er wat onenigheid was geweest. Later weer wel, om zijn kleinkinderen te zien.” De laatste tijd leed Wim Kras onder de ziekte van Parkinson. ,,In het verpleeghuis liet iemand op Youtube de wedstrijd Volewijckers-Volendam zien, van 1961. Mijn vader wist alle namen nog. Het lange termijn geheugen was nog goed.”
Uiteindelijk werd een val – met een gebroken heup tot gevolg – hem fataal. Het stadion van FC Volendam werd zaterdagmiddag voor de thuiswedstrijd tegen Vitesse eenmalig omgedoopt tot het Wim Kras Stadion. ,,Ons gezin was uitgenodigd door de FC, het was super geregeld en ik had kippenvel toen de twee supportersgroepen applaudisseerden. Het was een hele mooie afsluiting van een bedroefde week. Bij de samenvatting op tv van Volendam-Vitesse was zijn foto in het veld geprojecteerd, dat was ook heel bijzonder.”

Fotogalerij