Hond Erica schrikt van zwaar vuurwerk: gebroken ellenboog en gekneusde ribben
‘Het lijken wel handgranaten’
Oud & Nieuw is nog ver weg, maar het is al weken gaande: zwaar vuurwerk ontploft elke avond, ’s nachts. King, de hond van Erica Boon, was nooit bang. ,,Ik heb er cursussen voor gevolgd en veel over gelezen hoe er mee om te gaan. Hij maakte er nooit wat van, maar nu ging het tóch mis”, vertelt Erica, die tijdelijk uit haar werk is. King schrok, trok het baasje mee en voordat ze het wist, lag Erica op de grond. Een gebroken ellenboog en gekneusde ribben hield zij er aan over. ,,Mijn ouders zijn hulpbehoevend en die kan ik nu ook niet verzorgen.”
Door: Eddy Veerman
,,Ze begonnen dit jaar weer vroeg met vuurwerk”, zegt Erica. ,,Hier op de brug bij het park stond ik een keer te praten met een andere hondeneigenaar. Jongeren zagen ons, maar gooiden gewoon zwaar vuurwerk. De andere hond raakte in paniek en King schrok ook. Vanaf dat moment, als ik wandelde in het park in de richting van waar het Mariabeeld staat en veel jongeren zitten, dan ging hij niet verder en draaide ik maar om. Hij was banger geworden.”
Vorige week was ze op bezoek bij haar ouders. ,,Ze zijn afhankelijk van mijn hulp, staan beide op de wachtlijst voor de Friese Vlaak. ’s Avonds om negen uur ging ik daar weg en liep met King. Bij het parkje bij de Urkerstraat waren jongeren bezig met vuurwerk. Ik wilde omdraaien, opeens gooiden ze drie bommen achter elkaar en even later lag ik op straat. King weegt vijftig kilo en trok mij om. Toen ik op de grond lag, raakte King in paniek, maar hij bleef op het einde van de stoep zitten en rende niet weg. Een man hielp mij rechtop. Ik wilde mijn ouders niet bezorgd maken en ben naar huis gelopen. En had een knak gevoeld, dus ik wist dat er iets niet goed zat.”
‘‘King was zo van slag, voelde zich schuldig’’
De volgende morgen ging Erica naar de huisarts. ,,De foto’s lieten zien dat het een gebroken ellenboog is. Het is gelukkig een nette breuk. De kracht in mijn hand is nog weg. Die moet langzaam terugkomen. Daarnaast zijn er ribben gekneusd. Ondanks dat ik pijnstillers slik, lig ik grote delen van de nacht wakker. Ik was, toen het net was gebeurd, zo boos in eerste instantie. Het gaat niet alleen om dat ik iets gebroken heb, mijn hond is getraumatiseerd, ik heb tien cliënten bij de Thuiszorg die ik nu niet kan helpen, voor mijn ouders moet ik ook vervangende hulp zoeken. Dat vind ik gewoon zielig.”
En King alleen uitlaten gaat niet. ,,Als de kinderen overdag naar school zijn, moet ik telkens de honden-uitlaatservice inschakelen. En King was zo van slag, voelde zich schuldig, dat kon je gewoon zien. Maar het is niet zijn schuld.”
‘‘Ik houd m’n hart vast voor oudejaarsdag’’
,,Waarom nou? Gewoon moedwillig zo’n bom gooien”, vervolgt ze. ,,Jeugd doet nou eenmaal dingen die bij jeugd horen, ik heb vroeger ook rotjes gegooid. Maar dit is een ander kaliber. Dit slaat een gat in de vloer van je huis als-ie daar af gaat. Van de week nog op het Edammerpad. Een jongen met een hoodie op en even na het passeren was het ‘bam’. Zo’n harde knal. Dit is geen vuurwerk, het lijken wel handgranaten. Er lopen mensen met blindengeleidehonden, die zijn volkomen ontredderd. Maar ook die opgeleide honden, die kunnen daardoor buiten dienst raken. En als mijn vader daar zou lopen met zijn rollator, zou-ie – ook zonder hond – zeker naar de grond gaan.”
,,Waarom post de politie niet met regelmaat op bepaalde plekken waar het vaak voorkomt?” En ze wijst ook naar de verantwoordelijkheid van ouders. ,,Hoe komen kinderen aan dit kaliber vuurwerk? Dit kunnen ze zelf niet halen. Dus dit moet via de ouders vanuit een ander land zijn gekocht. Ik hoop dat er iets aan gedaan wordt. Ik moet nu op zoek naar alternatieve routes om met King te wandelen. En houd m’n hart vast voor oudejaarsdag.”
Fotogalerij
Laden ...