De redactie Algemeen | 11-1-2020 | 3 min. leestijd

FC Volendam verrast óók koploper Cambuur

Een meer vanuit taakdiscipline spelend FC Volendam is er in geslaagd te winnen bij koploper Cambuur: 1-2. ,,Een fantastische overwinning, de jongens hebben met een leeuwenhart gespeeld”, zei trainer Wim Jonk na afloop in Leeuwarden, waar de negende zege in tien opeenvolgende wedstrijden werd geboekt. In de spannende slotfase was de Robert Mühren nog dicht bij de gelijkmaker. ,,Ik had één van de kansen moeten maken”, vond de Volendamse spits van Cambuur.
Door Eddy Veerman

De voorbereiding van Volendam was allesbehalve ideaal. Het verder uitstekend verlopen trainingskamp in Spanje werd geheel zonder aanwezigheid van trainer Wim Jonk afgewerkt, vanwege een sterfgeval. Jonk zag zijn spelers sinds de laatste wedstrijd voor Kerst pas weer donderdag, een dag vóór de kraker in Friesland. De zieke aanvoerder Kevin Visser ontbrak toen al en kon niet spelen. De tijdens het trainingskamp zieke Noah Fadiga kon maximaal een half uur spelen en werd vervangen door Mo Betti. Marco Tol nam de plaats in van Visser. Op de heenweg naar Friesland kwam de Volendamse spelersbus vast te zitten en moesten busjes komen om de ploeg alsnog naar het stadion te vervoeren.
De technische staf had een afwijkend strijdplan bedacht. ,,We zijn dit seizoen voor het eerst anders gaan spelen, omdat we de kracht van Cambuur een beetje wilde neutraliseren”, aldus Jonk. De centrale verdedigers Schouten en MacIntosch kregen geen gelegenheid op te bouwen, waardoor dat noodgedwongen door de backs moest gebeuren.
Cambuur had daardoor wel een optisch overwicht, maar kwam – zeker in de eerste helft – niet tot haar gewenste spel. En de bezoekers, die via Murkin in de derde minuut slechts centimeters van de 0-1 verwijderd waren, kwamen in de achtste minuut op 0-1 met een snelle tegenaanval. Via de in de basis begonnen Boy Deul kwam de bal voor de linker van Franco Antonucci en die vond de verre hoek. Die openingstreffer kreeg bijna een gevolg, maar het lage verwoestende schot van Jari Vlak raakte de buitenkant van de paal.
Zo kwam Nick Doodeman nog gevaarlijk door, maar werd zijn inzet van de doellijn verwerkt en aan de overkant was Mühren twee dreigend en kreeg Antonia een kansje bij de tweede paal. Meteen na rust dacht Mühren de gelijkmaker te scoren, maar omdat de bal van een Fries been kwam, stond hij buitenspel. In de zesde minuut was het aan de overkant wel raak. Jari Vlak bood zich aan en ging voor de één-twee met Murkin. Die leek de bal te verspelen, maar in de draai zette hij de punt van zijn voet succesvol tegen de bal: 0-2.
Diezelfde Murkin kreeg een geweldige kans op 0-3, maar van dichtbij kopte hij recht in de handen van Sonny Stevens. Cambuur drong steeds aan, deed wat omzettingen en vond wat vaker één van de gevaarlijke middenvelders (Maulun) alsmede Robert Mühren. De Volendammer had echter geen geluk met zijn afronding, zowel met het hoofd als de voeten. Eén keer wierp de wel vaker uitstekend keepende Nordin Bakker (zoals bij de kopbal van Maulun) zich goed voor de bal toen Mühren even los was en ingleed.
Dat had de 2-2 kunnen zijn (Jacobs maakte twintig minuten voor het einde de 1-2), maar Volendam, dat wél wankelde en zichtbaar veel had gegeven, hoefde geen gelijkmaker te incasseren en maakte er wéér een gedenkwaardige avond van. ,,2-2 was misschien een terechte uitslag geweest, maar hij viel dit keer niet goed voor ons én daarbij vond ik Volendam erg gevaarlijk in de omschakeling”, vond Robert Mühren.
FC Volendam: Nordin Bakker, Mohamed Betti (77’ Noah Fadiga), Marco Tol, Micky van de Ven, Gijs Smal, Alex Plat, Nick Doodeman, Jari Vlak, Boy Deul, Francesco Antonucci, Derry John Murkin (77’ Martijn Kaars).