Drie teams in de finale van het WK Hip Hop, welke gemeente doet het je na?

Door: Lenny Veerman

Donderdag 26 oktober

In het holst van de nacht verzamelt iedereen bij de Sportcampus, alwaar het avontuur begint. Echter, een valse start wacht het team. De bus die het gedreven gezelschap naar Schiphol moet brengen, komt niet opdagen. De chauffeur heeft zich verslapen… Even is er wat onrust, maar gelukkig wordt alles nog op tijd geregeld en vertrekt de bus 45 minuten later dan gepland. Deze spannende start kan twee dingen betekenen voor het weekend; een klassiek geval van Murphy’s Law of The only way is up. Na een voorspoedige vlucht komen we aan in het pittoreske vestingstadje Óbidos. Nadat alle teams zich over het plekje verspreiden in ‘casas’, hotels en appartementjes, is het tijd om het sportcomplex te verkennen waar het WK plaatsvindt. Daar moeten de teams zich registreren en wordt er nog een keer getraind om de allerlaatste puntjes op de i te zetten. Ook krijgen de dansers even tijd om de dansvloer te voelen, het zogeheten floorchecking. Tussendoor wordt er goed en lekker gegeten, waarbij een aantal moeders zich storten op heerlijke Portugese chocoladetaarten. Dit blijkt ook niet het laatste taartje van het weekend te zijn. Het is immers ook een beetje vakantie. Iedereen is behoorlijk moe na een lange eerste reisdag en de krachten moeten gespaard worden voor de dag erna, dus gaat iedereen bijtijds naar bed.

Vrijdag 27 oktober

De dag van de preliminaries, oftewel de voorrondes. All Stars (11 t/m 13 jaar) komt uit in de categorie Megacrew cadets. Omdat er in deze categorie negen teams deelnemen, zijn zij direct geplaatst voor de Finals. Zij moeten wel gelijk alles uit de kast halen, want voor alle voorrondes worden er direct punten toegekend door de vakjury. Queens en The Warriors moeten zich nog zien te plaatsen voor de Finals, dus de spanning is gelijk voelbaar en de energie hoog. De sfeer in het complex is bijzonder te noemen, regelmatig is er kippenvelgevoel. Zo ook tijdens de openingsdans, de Haka, die wordt verzorgd door de teams uit Nieuw-Zeeland. Gedurende het hele weekend zijn er MC’s die alles ontzettend enthousiast aan elkaar draaien en praten, tribunes met supporters en vlaggen vanuit de hele wereld. Prachtig om te zien. Queens moeten als eerste van de drie teams aantreden in de voorronde. Tja, onze mening is natuurlijk gekleurd. Maar wat is dit team een geoliede machine; er wordt geknald, geflirt met de jury en gedanst op zeer hoog niveau. Die Finals kunnen we aanraken. Vervolgens mogen de All Stars hun kunsten vertonen. Bleke bekkies en veel nagelbijten gaat eraan vooraf, maar eenmaal op het podium is er niks van de zenuwen te zien. Een foutloze performance! En daarna is het een tranendal, zowel bij de meiden zelf, als bij alle ouders en zelfs bij de immer stoïcijnse coach Susan. Grote ontlading, opluchting, veel trots en blijdschap. Tot slot mogen onze Warriors het decor betreden. Met een hommage aan Michael Jackson toveren zij met hun stoere en aanstekelijke mix een lach op vele gezichten en laten zij zien waarom zij op dit WK aanwezig zijn. Een topprestatie. Een enorm spannende maar succesvolle dag. Wederom wordt er lekker en veel gegeten en daarna snel de veren in. Op naar de volgende dag, waarin we hopen dat alle drie de teams in de Finals mogen dansen.

Zaterdag 28 oktober

‘s Middags moeten alle drie de teams nog een keer dansen om vervolgens te horen of ze door zijn naar de Finals. Bij All Stars gaat er organisatorisch iets mis. Het schema is aangepast, ze moeten een half uur later dansen dan aanvankelijk in de planning staat. Zonder dat het is doorgegeven aan coach Susan hebben ze dat ook weer teruggedraaid. De meiden zijn dan nog niet gereed, Susan is nog niet eens aanwezig en de moeders zijn nog niet op de tribune. Dit is niet leuk en hun optreden is dan ook niet zo sterk als de eerste keer. Susan heeft dit natuurlijk wel aangegeven bij de organisatie, die hun excuses hebben gemaakt, alleen daar kopen we niks voor. De semi-finals van Queens en The Warriors worden wederom zeer solide en goed uitgevoerd. In de namiddag komt het verlossende woord. Zowel Queens en The Warriors en dus ook All Stars horen bij de laatste 10 finalisten in hun categorie en laten vele landen al achter zich. Drie teams uit Edam-Volendam in de finale van een WK HipHop. Welke gemeente doet het je na? De spanning stijgt en de teams en supporters maken zich op voor de finales. Wat bijzonder tijdens zo’n weekend is, is dat de teams en meiden onderling ook naar elkaar toegroeien, elkaar steunen en supporten. Er ontstaat zo’n hechte sfeer. Maar ook onder de ouders is dit weekend een mooie band ontstaan. Niemand kijkt gek op dat er moeders zijn die met een slacentrifuge en lolaborstel als aanmoedigingstrommel op de tribune zitten. Zoals de slogan van de organisatie van het WK ook luidt; Hip Hop Unites, dat is onder de Volendammer enclave zeker ook het geval. In de backstage ruimte probeert juf Susan vooral de jongere meiden af te leiden van de zenuwen. Op een gegeven moment zet ze zelf even de oer-Hollandse polonaise in om even de koppies leeg te maken. Vervolgens worden er wederom drie ijzersterke dansen neergezet door ‘onze’ drie teams. Toch moet ook gezegd worden dat het deelnemersveld ontzettend sterk is. De concurrentie is enorm. Het publiek stijgt soms de lucht in van de energie die van het podium afspat. En dan is het wachten op de Results ofwel de uitslag. Hoewel de Award Ceremony een behoorlijke lange zit is, wordt er wel echt een feestje van gemaakt. Alle teams mogen per categorie met hun vlag zich nog even aankondigen op het podium om daarna de uitslag in de categorie te horen. Eerst is het de beurt aan de categorie van Queens, de spanning is op zo’n moment voelbaar in het hele complex. Er wordt omgeroepen vanaf plaats 10 en zo omhoog naar de nummers 1, 2 en 3. En zoals toch wel verwacht wordt de naam van The Netherlands Queens nog niet omgeroepen bij de eerste zeven namen en belandt dit team toch zo op het podium. Een fantastische en dikverdiende derde plaats. Grote, grote klasse. Daarna komt de categorie van de All Stars, het is al een hele lange en spannende dag geweest, dus we zien witte gezichtjes bij de meiden op het podium. De All Stars worden superknap zevende op hun allereerste WK. Tuurlijk is er wat teleurstelling, maar er is vooral trots wat overheerst. Twee of drie plaatsen hoger is voor dit team ook niet onmogelijk, maar het blijft nu eenmaal een jurysport. Het team van Nieuw-Zeeland wordt glansrijk eerste in deze categorie. Dan komt de uitslag van The Warriors. Zij worden heel knap negende van de wereld waarbij zij dus al met al negen teams achter zich hebben gelaten in de voorrondes. Supertrots op alle Warriors.

Zondag 30 oktober

Er is nog tijd om even te ontspannen en te struinen in het sfeervolle Óbidos. De laatste chocoladetaarten worden nog gauw genuttigd en er wordt nog wat geëvalueerd. In de avond vliegt het gezelschap met schorre stemmen voldaan en tevreden terug naar Nederland. Alle dansers en meegereisde supporters kijken terug op een schitterende ervaring en prachtige belevenis. Dit smaakt naar meer. Een volgende keer pakken ze allemaal dat podium. Met een zeer goed gevoel kan Dans & Training Leeflang & Koning terugkijken op dit WK. En er is gigantische dankbaarheid naar alle sponsoren, zowel de bedrijven die hebben bijgedragen als alle particulieren die via GoFundme een bijdrage hebben geleverd. Zonder hen was dit weekend niet mogelijk geweest. Daarnaast een diepe buiging voor alle meiden en de coach, want zo’n WK is leuk maar hier gaan heel, heel veel trainingsuren in zitten. Naast hun school en banen zijn er meiden en jongens die zeven tot tien uur in de week dansen om te komen waar ze nu staan. Niets dan lof voor de inzet en power van deze klasbakken.

Fotogalerij

Tip de redactie!

Gemakkelijk via mail!

Deel dit artikel