De musical: kinderen schitteren aan het eind van de basisschool
Bye, bye, basisschool. Deze week zeggen de leerlingen van groep 8 die mooie tijd vaarwel en nemen ze afscheid van de plek waar ze hun eerste stukje identiteit hebben gevormd. Van de vele scholen in Edam-Volendam laten we er vier aan het woord (en in beeld) over het moment waar ze met zoveel plezier naar toe hebben gewerkt: de musical. Voor velen een herinnering voor het leven. Waar ging het over, welke rol vertolkten ze en… hoe ging het?
Door: Eddy Veerman
Jessie Snoek, Anne Veerman en Roos Hansen van ‘t Kofschip
Op de vraag of ze al heel lang uitkeken naar de eindmusical, klinkt het ‘jaaaa’ in koor. ,,We hoorden het ook van kinderen die vorig jaar in groep 8 zaten. Iemand zei ‘je moet echt genieten van groep 8. Ik wil terug naar die tijd van op kamp gaan en de musical’. Nou, dat snap ik nu wel”, zegt Roos.
,,Onze musical heet De Doom van Gunder”, vult Jessie aan. ,,Kinderen gaan naar een oud kasteel, ze weten niet welke gekke dingen daar kunnen gebeuren.” Jessie speelt de juf, Anne is de butler, Sjanghai. ,,Ik moet de kinderen een beetje bang maken.” En ze zingt ook. ,,Zal ik het even laten horen?” Ze brengt haar stukje zang ten gehore. Roos is Belinda, één van de leerlingen. Jessie: ,,Eerst gingen we thuis de teksten leren en daarna in de klas oefenen en in de gymzaal. Ondertussen mochten we het podium maken en dat was echt erg leuk. Met verf, timmeren, een nietmachine, van alles.”
Ze mochten zelfs drie keer op één dag ‘shinen’. ,,’s Morgens voor de kleuters en de opa’s en oma’s. ’s Middags voor de andere schoolkinderen en ’s avonds voor de ouders. Of we zenuwachtig waren? Niet echt. De kleuters reageerden erg enthousiast. Ze bewogen met ons mee.” Roos kreeg zelfs complimenten. ,,Een man zei: ‘Je bent een natuurtalent’.” Ze gaan allemaal naar het Don Bosco College. ,,Over deze laatste tijd gaan we nog wel vaak praten. Soms is er wel eens wat met de jongens en denk je, waarom moet dat nou zo? Maar toen we op kamp waren, deden we echt met z’n allen mee. Met bijvoorbeeld ‘van links naar rechts’ van Snollebollekes. En de musical samen doen was ook superleuk.”
Emily Jonk van De Samensprong
Zij had meerdere rollen in ‘Sneeuwwitje en de Zeven Gangsters’. ,,Het is net als het sprookje, maar het verhaal gaat daarna verder. Sneeuwwitje gaat op zoek naar de echte wereld en is verslaafd aan chocola. In de sprookjeswereld blijft ze dan slank, in de echte wereld niet. De gangsters gaan uiteindelijk op zoek naar Sneeuwwitje, om haar te vinden voor de prins. En dan gebeuren er allerlei gekke dingen. Ik speel één van de drie biggetjes en één van de zeven gangsters.”
,,Onze meester heeft het verhaal uitgelegd en wij mochten daarna ook dingen zelf verzinnen en teksten herschrijven. We hebben ook eigen liedjes. Want sommige liedjes waren echt saai, ze leken wel uit 1960. Meester Erwin Buijs en meester Kees Veerman spelen gitaar en zij hebben iets met de liedjes gedaan. Meester Kees heeft ons begeleid tijdens de uitvoering. Ik moest zelf ook een liedje met twee andere kinderen zingen. Daarvoor hebben we op school geoefend. Of dit is waar ik het hele jaar op heb gewacht? Ja. En het op kamp gaan. Ik was best wel een beetje zenuwachtig, ook de avond van voor de generale repetitie. Woensdagavond (vanavond, red.) doen we de musical voor de ouders.” Straks gaat Emily naar het DBC en… ,,daarna ga ik naar de PABO. Ik wil juf worden. Niet van groep 7 en 8 en niet van de allerjongste kinderen. We mochten dit jaar kinderen van groep 4 helpen en dat vond ik erg leuk.”
Tara Schilder, van De Springplank:
,,Onze musical heet ‘de Achtbaan’ en gaat over je tijd op de basisschool. Daarin zit een verhaaltje over elke groep, vanaf de kleuterklas. Bijvoorbeeld dat een jongen een liedje moest leren, wat-ie stom vond en later juist een beroemde zanger werd. Of mijn tijd hier zo snel is gegaan als een achtbaan? Ja, maar hij was wel geweldig. Ik heb een superleuke tijd gehad. In de musical speelde ik als juf, één van de kinderen en een moeder. Ik moest ook drie zinnen alleen zingen. Zenuwen? Een klein beetje. Voor de kinderen optreden vond ik misschien wel spannender dan voor de pa’s en ma’s. We hebben het meest geoefend in de aula, daar hebben we een podium. Thuis heb ik de teksten doorgelezen en heb ik de liedjes gezongen, zodat ik het goed zou onthouden. Ik vond het écht leuk, niet eng. Voordat we begonnen, zeiden we met z’n allen tegen elkaar dat het goed zou gaan, om elkaar vertrouwen te geven. ‘En als je een fout maakt, gewoon doorgaan.’ Als ik er later op terugkijk? Dan vond ik de musical écht bijzonder. Het is zo’n leuke klas en de musical ging ook supergoed. Tijdens het oefenen ging het soms verschrikkelijk slecht, maar daar leer je van.”
Sten van der Meer en Janice Tol van De Trimaran
Janice: ,,Wij hebben ‘Alle remmen los’ gedaan. Een aantal leerlingen stapt in de trein, met allemaal verschillende bestemmingen, zoals Italië, de Malediven, New York, Parijs. Ik speel Professor Elektra. We mochten in de klas oefenen.” Sten had de rol van zanger Mart Laagkamer en was in de musical op zoek naar een nieuwe hit: ,,Ik heb een paar keer thuis geoefend, samen met Sam Collet, die mijn manager speelde. Of ik toen ook voor mijn vader en moeder heb opgetreden? ,,Dat vroegen ze wel, maar nee, het moest geheim blijven.” Op de avond zelf mocht hij van de meester de toegift doen en nog een keer zijn stem laten horen. ,,De mensen zeiden dat ik goed kon zingen.”
Janice: ,,De meiden hebben, samen met de zus van één van onze kinderen, de dansjes bedacht. We mochten van meester Ton vaak onze boekjes pakken om te leren. Ik had wel een beetje bibbers en dacht: straks gaat het fout en vergeet ik een stukje tekst. Ik struikelde bij het oefenen soms over de woorden, maar tijdens de musical ging het goed.” Of Sten bibbers had? ,,Twee weken van tevoren dacht ik nog: hoe kunnen we straks de hele musical uit ons hoofd kennen, maar daarna hebben we zóveel geoefend. ’s Avonds vond ik het – toen we moesten beginnen – best spannend. Als je dan elke dag hebt geoefend en je hebt op het podium gestaan, is het daarna opeens voorbij, dat is wel raar.” Janice: ,,Ik keek uit naar de musical en het eindfeest en nu stopt het ineens.” En wil Mart Laagkamer straks echt een hit scoren? ,,Op de computer maak ik wel muziek, maar ik hoef geen zanger te worden”, zegt Sten, die straks naar het Werenfridus gaat. ‘Alle remmen los’ draait om een reünie van de klas van toen. Komt die reünie er ook ooit, denken jullie? Janice: ,,Ja toch, meester Ton?”
Laden ...