De onpeilbare diepte van een damestas
Welkom bij een nieuwe aflevering van Unieke Vondsten en Snuisterijen in de Handtas van een Vrouw — dé show waarin we op zoek gaan naar het onverwachte in het alledaagse. Vandaag: de tas van mijn vriendin. Een tas die alles kan bevatten, behalve wat je op dat moment zoekt. Mannen hebben dat probleem niet. Wij hebben twee broekzakken. In de ene zak zit je sleutel. In de andere je telefoon. Maar een vrouw sleept een draagbare variant van het universum met zich mee. Alles zit erin. En tegelijk: niets is te vinden. We duiken erin. Letterlijk.
De eerste greep levert een kettingslot op. Logisch. Want je weet maar nooit wanneer je spontaan een brommer moet vastzetten. Daarachter: een rolmaat. Niet zo’n kleine. Een professionele. Ideaal als je ineens wil weten hoe breed de toonbank van de Runderkamp is.
Dan stuit ik op iets stevigs. Een fotolijst, met glas. Van een hond. Niet van onze zoon. Niet van mij. Van een hond. Vervolgens een portemonnee ter grootte van een baksteen. Inhoud? Geen geld. Wel zestig pasjes en een vergeelde bon van de Chardo uit 1994.
We gaan verder. Een dode tak, een handvol stenen. Fair enough, die zijn (waarschijnlijk) van onze peuter. Drie setjes verknoopte oordopjes. Een sleutelbos met 340 sleutels – voor deuren die allang niet meer bestaan. Een onaangebroken familiepak zakdoekjes. Een Spider-Man kleurboek (‘Nu met 30 extra pagina’s!’). Kleurpotloden ontbreken. Vijftien afgescheurde Bottertjes-strips. Twee kilo make-up. Vier zonnebrillen. Een zak drop, smeltend en gemengd met glitters. Een adapter van een apparaat dat we al jaren niet meer hebben. En jawel. Helemaal onderin – tromgeroffel in de studio – het pièce de résistance: een warme grillworst.
En wat zit er níét in? Een pen. Waarom zou je een pen meenemen als je ook een grillworst bij je hebt? Geld? Ook niet. Maar mocht je ooit zonder staan bij de kassa, dan kun je altijd nog je kettingslot op de toonbank leggen. Of een fotolijst van een overleden hond uit een ver verleden.
Een man zou dat nooit overkomen. Die gaat met z’n kinderen naar het zwembad met alleen een telefoon in zijn zak. Geen handdoek, geen zwemband, geen lunch. In een aflevering van Bluey zie je precies dat: vader neemt de kinderen mee en komt aan met… niks. De kinderen zijn ongelukkig. Tot moeder komt met haar tas vol duikbrillen, snacks, speelgoed en liefde.
Het is makkelijk lachen om zo’n tas. Maar vergis je niet: achter de chaos gaat voorbereiding schuil. Zorg, organisatie, moederschap – verpakt in lipgloss, kleurboeken en een warme grillworst. Voor als het leven even tegenzit.
