Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by Eddy Veerman

Oude patronen, nieuwe inzichten

Simon Keizer neemt ‘Ruimte’ voor identiteitszoektocht en theatershow

Hij ging al eens eerder solo de theaters in, Simon Keizer. Maar ‘Ik en Simon’ was in 2016 ondanks de persoonlijke touch nog steeds een knipoog naar de entiteit waar hij door de successtory deels voor altijd mee verweven zal zijn. Want veel wat kleeft aan de samenwerking met Nick Schilder – op en buiten het podium – heeft hem gevormd tot wie hij was voor de bewuste break-up. Daarna verdween Simon in de luwte, voor een spirituele zoektocht. ,,Want wie bleef er over, wie was ik als Nick & Simon zou ophouden?”, vroeg hij zich hardop af over zijn identiteit. Hij daalde af naar de krochten van zijn ziel. De inzichten die hij opdeed, werden een voedingsbron voor de theatershow waarop hij zich voorbereidt. Glimlachend: “Ik heb handvatten, maar stap nog dagelijks in allerlei valkuilen.”

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 30 oktober.

Fotogalerij

Legendarische stadionspeaker en fantasierijke schrijver

Zaterdagmiddag presentatie boek vol ‘Pé Mühren-verhalen’

Afgelopen december was het 25 jaar geleden dat hij overleed, het instituut Pé Mühren. Een woordkunstenaar met een rijke fantasie, tevens rap van tong. Hij genoot lokale bekendheid met de toneelvoorstellingen van Ons Pogen en d’Ye, die van zijn hand kwamen. Zoals hij talrijke gedichten en columns (‘Als een dijk boven water voor de toenmalige Nieuwe Noordhollandse Courant) schreef. Het voetbalpubliek genoot 59 jaar lang van zijn voordrachten als stadionspeaker van FC Volendam, dat hij samen met tweelingbroer Jan deed. Samen schreven zij ook het clublied halverwege de vorige eeuw. Tv-bekendheid Jack van Gelder noemde Pé onlangs ‘de legendarische stadionspeaker’, vanwege het door de microfoon ad rem anticiperen op situaties. Kleinzoon Ruud Hartong kwam met het idee om 59 verhalen van opa te bundelen in een boek, dat zaterdagmiddag (15.00 uur) tijdens de Kunstmaand in de PX wordt gepresenteerd.

Lees het complete artikel in de NIVO.

Fotogalerij

‘Slapeloze nachten heb ik ervan gehad’

Het begrip Bakkerij (Peter) Gorter verdwijnt na bijna 120 jaar, winkel in andere handen

,,Dit is toch erg… Zo’n mooie bakkerswinkel. Slapeloze nachten heb ik ervan gehad.” Zijn zaak komt in goede handen bij Bakkerij Koning en het personeel blijft de klant dienen aan de Edamse Achterhaven, maar de beslissing om de boel over te dragen, heeft zichtbaar impact op bakker Peter Gorter. Want bakkerij Gorter is een begrip, bijna 120 jaar; Peter vertegenwoordigde immers de vijfde generatie. Een vergeefse zoektocht naar nieuwe bakkers noopte hem tot het onvermijdelijke. ,,Eén van de moeilijkste beslissingen uit mijn leven. Ik ben mijn personeel en de klanten ontzettend dankbaar.”

Lees het complete artikel in de NIVO.

Fotogalerij

‘Help, ik heb een puber’

Met regelmaat verschijnt op je telefoon zo’n fotoherinnering, dan smelt je meteen en denkt ‘konden we maar even terug naar toen’. Toen de kids nog peuter en kleuter waren. Ze zijn nog steeds van goud, maar inmiddels heeft de puberteit zich thuis wel in tweevoud aangekondigd en dat gaat gepaard met hip (bru)taalgebruik, rollende ogen, diepe zuchten en blikken van totaal onbegrip, als reacties op jouw vraagstelling of het standpunt dat je inneemt.

Een jaar geleden bereidde ik mezelf alvast voor, stapte bij het CJG binnen, zag op een deur ‘Cursus Peuters’ staan, maar moest toch echt de entree van ‘Cursus Omgaan met Pubers’ hebben. Gevuld met een reeks inzichten keerde ik elke avond huiswaarts. En zo ondernam ik steeds meer, om mijn soms explosieve reacties tijdig in de kiem te smoren. ‘Choose your battles’, krijg je te horen, ‘laat het wat losser, wel grenzen stellen en houd alles bespreekbaar’. Je leert het puberbrein te begrijpen (‘ze kunnen er niks aan doen’), maar dán gaat het nog om het toepassen daarvan op je eigen brein. Nou, dat is soms verrékte lastig.

Het boek ‘Lastige kinderen? Heb jij even geluk’ ligt naast het bed en vorige week togen we naar de theatershow van Kluun: ‘Help, ik heb een puber’. Bij de garderobe deelden ouders al hun ervaringen: ‘dertien nog maar en het is al begonnen…’ Of ‘nou, die van ons is zestien, het is écht ónvóórstélbaar’. Eenmaal in de zaal, zaten er nog achthonderd ouders en leek het een huiskamer vol herkenbaarheden. Het was een avondje lachen om je eigen worsteling. Om Kluun’s imitaties van de attitude van pubers en we knikten glimlachend als hij ons ouders een spiegel voorhield, zoals de kinderen dat dikwijls doen.

Dat vragen als ‘heb je al…’, ‘wil je ook nog…’ of ‘je moet ook nog ff…’ het laatste is waar ze na een schooldag op zitten te wachten. Dan telt meestal één ding: het scherm. Ook al komen ze daar net van af. De troostende gedachte van Kluun ‘dat het met jullie kinderen ook goed komt’, die gaat meestal op, maar we weten uit ervaring dat dat niet altijd het geval is. Voor de kids van nu liggen er zoveel meer valkuilen dan in onze jeugdtijd. Bovendien konden wij bij thuiskomst de dag verwerken; de jeugd van nu kan zich er nauwelijks aan onttrekken, want alles gaat door op smartphone of tablet.

Ik mediteer, lig op een spijkermatje, dompelde van de week weer in het koude IJsselmeerwater. Lees over een groeiend landelijk initiatief om het kind tot op zekere hoogte ‘smartphone- en social media-vrij’ op te laten groeien, Kluun adviseert ouders ‘de vangrails’ te zijn voor de kinderen, zoals boekenschrijfster Eline Snel ‘Ruimte geven en dichtbij zijn’ voorschrijft. Alles om in liefde te blijven kijken naar het kind in die puber. Als we ’s avonds bij hun bedjes zitten en we gezamenlijk uitspreken ‘ik hou van jou, tot aan de maan en terug’, begint het smeltingsproces weer. En als ze ’s morgens wakker worden, ben ik zielsblij dat ze er zijn. Want dat lieve hartje zit nog steeds in dat kind van die fotoherinnering. Voor wie het ook verrékte moeilijk is, om in dit tijdperk puber te zijn.

Mell ‘geniet zó’ bij albumpresentatie in De Melkweg

Er zat wat spanning op, bij Mell, voorafgaand en tijdens de albumpresentatie in de Amsterdamse Melkweg. Maar het belette het podiumbeest in haar niet om alles tot in haar vezels te voelen én uit te stralen. ,,Ik ben zó hard aan het genieten”, deelde zij, bijkomend van één van haar uptempo-songs. 

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 9 oktober🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Symposium ‘Suïcidepreventie doe je samen’ trekt ruim 250 hulpverleners naar PX

Van taboe naar verbinding

Het onderwerp is actueler dan ooit, maar vanwege de gevoeligheid ook nog steeds in (te) veel situaties onbespreekbaar. Zelfdoding. Hoe het wél bespreekbaar te maken, (hulp)processen te versnellen, samenwerkingen te verbeteren, daarvoor organiseerde GGD Zaanstreek-Waterland wederom het symposium ‘Zelfmoordpreventie doe je samen’, dit keer in de Volendamse PX. Daar kwamen talrijke mensen uit het veld op af, waarbij zij uit enkele workshops konden kiezen.

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 9 oktober🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Onderhoudsfonds Vincentiuskerk:

‘Eerste fase renovatie moet voor voorjaar klaar’

Bij de NIVO van vorige week zat een mailing van Stichting VAIOM, waarin het Onderhoudsfonds van de St.Vincentiuskerk vraagt om een bijdrage. ,,We gaan nu écht beginnen met de gevelrenovatie”, zegt Kees Veerman namens dat fonds. ,,De steigers worden binnenkort neergezet. De situatie was complex, want er moest toch weer een omgevingsvergunning worden aangevraagd en dat vertraagde het proces en kost geld. Maar we kunnen straks van start en ook doorgaan in de winter. We beginnen aan de grafzijde, met het voegwerk uithakken en het schilderswerk wordt nagezien. We móeten nu handelen.”

Pastoor Deraeve knikt. ,,Het is noodzakelijk. Als we het nu niet doen, kan er schade gaan ontstaan en lopen de kosten alleen maar op.” Veerman: ,,We hopen op deze manier mensen te enthousiasmeren en misschien wel plat gezegd wijzen op hun plicht om deze mooie kerk in stand te houden. Op bepaalde plekken gaat de conditie zichtbaar achteruit: het water komt in de voegen, kou krijgt invloed, daardoor gaat de voeg eruit, gaat de gevelconstructie achteruit en dan loop je het gevaar dat er water naar binnen komt.”

,,De kosten van renovatie worden elk jaar duurder. Kerkmeester Jan Zwarthoed en ik coördineren het, zodat het onder de juiste omstandigheden wordt uitgevoerd, dat het verzekeringstechnisch klopt en we de wettelijke regels volgen. We willen voor het voorjaar, voordat het broedseizoen begint, klaar zijn met de eerste fase. Het zijn een aantal meters die we moeten doen, maar we zitten kort op de goot, dus we kunnen zorgen dat er droog wordt gewerkt.”

‘‘Er zijn weinig plekken als deze‭, ‬waar je tot jezelf kunt komen in deze hectische‭ ‬wereld‭, ‬daarom‭ ‬moeten we het‭ ‬onderhouden”

Pastoor Deraeve is sinds 1 januari werkzaam in Volendam. ,,Het is een hele grote kerk, als er meer volk komt is het meer aangenaam”, lacht hij. ,,Hij is ook heel mooi, mensen uit mijn omgeving die hier binnen komen hebben meteen iets van ‘wauw’. Qua kerkbezoek mag ik niet klagen, in de zin dat als ik collega’s van elders spreek, dan is het daar minder. Hier hebben we op zondag en doordeweekse dagen stabiele aantallen. Bij uitvaarten is het om een andere reden, maar dan komen er telkens heel veel mensen op af, dat is heel bijzonder. Dan staan mensen ook even stil bij iemand en bij het leven. Hier zijn, geeft rust.” Kees: ,,Je komt voor de eucharistie, maar het is ook een plek om tot jezelf te komen, misschien laat je de woorden van de dienst even voor wat het is.” Deraeve knikt: ,,Al heb je die bezinning maar even, dat stilvallen, dat doet zo’n goeds voor de mens, in deze haastige tijd waarin we weinig tijd voor onszelf hebben.”

,,Het zou mooi zijn als we de kerk weer dagelijks open kunnen houden, om bijvoorbeeld een kaarsje op te steken, maar vanwege de veiligheid is dat nog een probleem.” Kees: ,,We hebben kerkwachten, maar die groep heeft aanvulling nodig, we hopen op meer enthousiaste parochianen.” Deraeve: ,,De kerkwachten zelf geven altijd aan dat het fijn is om er te zitten.”

,,Wat wel een serieus probleem is, is de akoestiek, daar zijn we serieus mee bezig, want het hangt onszelf ook de keel uit.” Kees: ,,We krijgen klachten over de geluidsinstallatie en de akoestiek en die nemen wij al een tijdje écht serieus. Ik hoor het zelf ook, ben bewust tijdens Missen op verschillende plekken gaan zitten. Er wordt écht aan gewerkt om dit goed te krijgen.”

Kerst- en wensboom Europaplein weer in aantocht

De achttien meter hoge kerstboom die vorig jaar werd opgetuigd op het Europaplein, krijgt straks een vervolg en moet een traditie gaan worden. De kerstboom werd toen omgetoverd tot een wensboom, met honderden (kerst)ballen waarin wensen waren opgeschreven door schoolkinderen. Deze winter gaat het iets anders. ,,Basisscholieren van nog aan te wijzen groepen kunnen bijvoorbeeld de wens doen dat ze een keer ergens met oma een ontbijtje willen nuttigen, of met opa willen lunchen.”

,,Of de wens voor een paar nieuwe schoenen met ons delen”, zegt Jan Zwarthoed namens het Toeristisch- en OndernemersPlatform  Edam-Volendam. ,,Enkele ballen worden dan uit de boom gehaald en die wens proberen we met onze ondernemers te realiseren.”

Voorheen verzorgde een groep vrijwilligers jaarlijks de prachtige kerstversiering op de dijk. Inmiddels zorgen de ornamenten aan de haven, in de Zeestraat en het Noordeinde voor sfeervolle verlichting. ,,En dat hopen we in de nabije toekomst uit te breiden, zodat die warme sfeer op meerdere plaatsen kan worden gevoeld”, zegt Jan Zwarthoed. 

Vorig jaar werden honderden ballen, met wensen van schoolkinderen, in de boom gehangen door vrijwilligers. ,,Daar zaten briefjes in met de wens dat ze hun overleden oma zo graag weer wilden zien, of dat iemand zich eenzaam voelde en zo graag een vriendje zou willen. Dat zijn heftige wensen om te lezen en dat leeft dus onder kinderen, maar dat konden we onmogelijk realiseren”, zegt Jan. Dat wordt nu anders ingestoken. Kinderen kunnen een wens voor zichzelf of voor een ander doen. ,,Als kinderen straks de kans hebben een wens op te schrijven, moeten daar de contactgegevens bij, om een en ander in gang te kunnen zetten.” Bedrijven die zich geroepen voelen de Kerstboom te adopteren, kunnen zich melden bij h.visser

@vvvedam-volendam.nl

Een nieuw begin, een volgende dimensie

,,Ik stapte uit een jongensboek”, zegt Nick Schilder over de rijdende trein die Nick & Simon heette. Een artiestenleven vol zekerheden, volle zalen, deuren gingen automatisch open, alle ruimte voor prachtige uitstapjes. Totdat die trein plots tot stilstand kwam, toen Simon Keizer aankondigde te willen stoppen. Inmiddels vader van drie kids, begon voor Nick een nieuwe ontdekkingsreis, nog vóór het afscheidsconcert in Ahoy. Maar de dertiger had bedacht iets te doen wat niet eerder was gedaan. De combinatie van singer-songwriter met elektronische dance-muziek. Niet wetend hoe dat zou uitpakken, maakte de Volendammer, met perfectionistische inslag, opeens weer kwetsbaar. Maar de single ‘Shatterproof’ werd binnen en buiten de landsgrenzen uitstekend ontvangen. Het gelijknamige album, met nieuwetijdse invloeden, maar ook van de ‘eighties’ en ‘nineties’, komt deze week uit. De (grote) festivals lonken en wie weet wat nog meer. 

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 25 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

Bowler Thomas Kras (15) uitgenodigd voor internationaal toernooi in Denemarken

‘Bowlen is een mentaal spelletje’

Volendam had dankzij Nederlands kampioen Eric Koning, het eredivisieteam en de uitstekende faciliteiten van Bowling De Zedde al naam in het bowlinglandschap. Ook in de nieuwe generaties doet het dorp van zich horen. Onlangs deelden de prille twintigers Nick Schokker en Jeroen Schokker hun ervaringen rondom het Wereldkampioenschap voor junioren in Zuid-Korea en voor Thomas Kras (15) lonkt volgend jaar deelname aan het EK. In het weekeinde van 12/13 oktober gaat hij zich in Denemarken alvast meten met de Europese top. Onlangs was hij op weg naar zijn eerste perfect game (300). ,,Voor mijn tiende worp was het stil in het hele bowlinghuis, op alle banen waren ze gestopt, dan gaat je hartslag omhoog. Ik gooide een perfecte bal, maar één hoekpin bleef staan. Bloedirritant…”

Lees het complete artikel in de NIVO van woensdag 25 september🗞️

Nog geen lid maar wil je wél de NIVO ontvangen? Meld je dan snel aan: https://www.nieuw-volendam.nl/lid-worden, dan bezorgen onze venters hem ook bij jou!

× Hoe kan ik je helpen?