Het zegt veel over de gedeelde fascinatie in huize Tol. Op het tv-scherm verschijnen zogeheten ‘aerial views’, fenomenale uitzichten vanuit het luchtruim. Bijna drie decennia reeds het werkterrein van piloot Iwan Tol (53). ,,Waarbij ik vind dat ik nog geen dag heb hoeven werken”, benadrukt Iwan zijn liefde voor zijn vak en de luchtvaart in zijn geheel. De Volendammer, tevens instructeur en examinator, schreef enkele jaren geleden bij Transavia mee aan een nieuwe opleiding voor ‘vliegers’. Wat het extra bijzonder maakt, is dat zoon Rick (19) komende zomer die opleiding afrondt en zijn debuut maakt als copiloot op de Boeing 737. En zo in de ‘vliegsporen’ van zijn vader treedt.

De eerste dienst van ‘Samen herdenken’ werd zondagmiddag in de Vincentius-kerk als ‘zeer bijzonder en zó mooi’ ervaren.  Uitvaartverzorger Nicodemus probeert tegemoet te komen aan de nazorgbehoefte die leeft bij nabestaanden, ondernam het initiatief, waarna nabestaanden van zo’n zestig overleden van 2024 (en daarvoor) zich aanmeldden. Zo’n tweehonderd mensen woonden de dienst bij. Tranen vloeiden, alsmede troost en hoop.

Er zit iets meer dan een jaar tussen en iets meer dan een kilometer: in november 2023 rockte Jan Schilder ‘de Witte’ met Blanko bij zijn albumpresentatie in De Melkweg. Op 30 januari is de bovenverdieping van muziektempel Paradiso het decor van de voordracht van alweer een nieuw album. ‘Video rainbow’ toont zijn veelzijdigheid, is sfeervol, meer popachtig, toegankelijk, herbergt invloeden van de jaren negentig en heeft een hoog feel good-gehalte.  Vrijdag mocht hij een voorproefje tonen bij Tijd voor MAX, met de nieuwe single ‘Strangers Lullaby’ live op tv. ,,Hoe cool, op de dag van release”, twinkelen de oogjes.

Voor rouw staat geen tijd en nadat afscheid is genomen van een geliefde, doet de realiteit pijn, wordt het stil en is er groeiend gemis, behoefte aan een luisterend oor of samenzijn. Was er voorheen vanuit de parochie en een daaraan verbonden werkgroep een vorm van nazorg, enkele jaren geleden hield dat op te bestaan. Nicodemus Uitvaartverzorging heeft de handschoen opgepakt, wat mede komende zondag leidt tot een eerste herdenkingsbijeenkomst voor nabestaanden van overledenen uit 2024. Tijdens deze dienst zullen muziek, gedichten, troostende woorden en aandacht voor Samen Herdenken centraal staan. ,,De behoefte aan nazorg proefden we al en dat zien we ook in het aantal aanmeldingen, met meer dan vijftig nabestaanden en daarmee 180 mensen die er zondag bij zullen zijn”, zegt Jaap Kwakman.

Ik weet het, Europa is absoluut bloedmooi, maar wij sparen ook graag voor het maken van verre reizen, om de andere continenten met onze kinderen te ‘beleven’. Dat maakte dat er dit keer een groot contrast was: terwijl onze familie traditiegetrouw om half tien naar de Hoogmis liep, was het rond die tijd op de plek waar wij verbleven in het adembenemend mooie Namibië 37 graden. Contrast was er ook met het zien van de armoede. We kochten wat, maar gaven ook water aan de kinderen uit de kleine hutjes, aangezien er waterschaarste heerst. Dáár smeekten ze om regen, hier hebben we overvloed. In alles.

Vijftien jaar is hij nog maar. En dan al zoveel meegemaakt. Als peuter van tweeënhalf verloor Job één oog, als gevolg van een kwaadaardige tumor. Dit voorjaar, twaalf jaar later, keerde de kanker terug, maar dan in zijn been. Als door een wonder heeft hij dat been mogen behouden, maar zijn grote passie, voetballen, dat gaat helaas niet meer. Toch blijft Job opgewekt: ,,Misschien kan ik straks gaan helpen als coach.” Wat de toekomst brengt, weet niemand, ook zijn ouders Frank en Jeanet niet, maar voor nu tellen zij hun zegeningen. ,,We zijn elke dag dankbaar, dat hij nog in ons midden is.” Ze ondernamen álles wat in hun macht lag om genezing te realiseren, soms tegen de stroom in. In hun overlevingsstrijd voelen ze zich gedragen door de gemeenschap, door de kracht die zij mochten ontvangen van zoveel mensen om hen heen.