Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Virtueel café voor online quiz, workshop of sing a long n

Volendam Events opent VE Café

Ken je dut liedje nag?
‘Want Volendam voor jou zing ik mijn mooiste lied
Over de dijk je kroegen en de zee
En als ik kijk daar aan de horizon
Ligt mijn dorp mijn Volendam’
(Tol & Tol – Jan Smit)

We gebruikten het liedje in 2014 voor onze bedrijfsfilm. Zie de link hieonder:

[youtube url=’//www.youtube.com/embed/EoRRY1wM2wk’]

Heb je het filmpje gezien? Wat een verschil met nu. Volendam staat net als Nederland op zijn kop. Al vier weken lang werkt iedereen vanuit huis en op feestdagen blijven we thuis.

‘Wanneer gaan we weer eens wat leuks doen?’
Vanaf vandaag!
Het VE Café opent zijn virtuele deur. Hét online café, waar je bij elkaar komt, om leuke activiteiten te doen. Volendam Events heeft in de afgelopen 15 jaar originele quizzen, workshops en activiteiten ontwikkeld. Deze zijn nu online beschikbaar én boekbaar.

Speel de leukste quiz met vrienden, familie of collega’s via live stream – en antwoord met je mobiel

Een greep uit onze online events:
• Online Ik Hou van Holland Quiz – Wie is de grootste kaaskop?
• Online Top 2000 Quiz – Ik dacht dat jij veel van muziek wist?
• Online Voetbal Quiz – Jij kijkt (keek) toch alle voetbalwedstrijden live?
• Online Sing a long – Nooit geweten dat Marjan een gouden keeltje had
• Online Karaoke – Zet jij Jan ff op mute. Hij zingt wel erg vals!
• Online Workshop Volendams leren – Sok bedakke!

Boek eenvoudig je online event in het VE Café
Op onze website vind je een overzicht van leuke en originele online activiteiten. Je kunt per activiteit een offerte aanvragen of direct reserveren. Al onze events zijn beschikbaar voor kleine én grote groepen. Geef daarbij je voorkeursdatum en voorkeurstijd aan. Wij sturen je nog dezelfde dag een offerte of reservering.

Meer informatie over onze online activiteiten?
Bekijk onze online events:
https://www.volendamevents.com/de-leukste-online-quiz

Het online Team van Volendam Events

Fotogalerij

Matrixborden met ‘Anderhalve meter’

Om verspreiding van het Corona-virus tegen te gaan geldt in het hele land de anderhalve meter afstandsregel. Bij alle winkels en supermarkten kan men de borden voor de entree zien staan met “Houd 1,5 meter afstand”.

 

Ook op de toegangswegen in Edam-Volendam staan de matrixborden, zoals bij de rotonde Zeddeweg-Heideweg. Bij binnenkomst zien de automobilisten “Houd rekening met elkaar, houd 1,5 meter afstand van elkaar” op het bord opgelicht.

Bij de rotonde Zeestraat-Julianaweg en bij het parkeerterrein Parallelweg staan ook matrixborden, waarop de 1,5 meter afstandsregel vermeld wordt. Men kan hier dus niet omheen.

Fotogalerij

Johan ‘Totter’ Tol lag kantje boord, maar lijkt coronavirus te overwinnen

‘Samen een nacht waken, apart van elkaar’

Het coronavirus was voor Edam-Volendam geruime tijd ver weg van het bed. In de afgelopen drie weken belandden echter meerdere mensen uit onze gemeente in de ziekenhuizen, ook op ic. Eén van hen, Johan ‘Totter’ Tol, overwon al een aantal fysieke en geestelijke crisissen in zijn leven, maar de coronapandemie leek hem eronder te krijgen. Vorige week verslechterde zijn toestand dermate in het Purmerender Dijklander Ziekenhuis dat er ’s nachts werd gewaakt, maar op afstand. Want zijn vrouw Tiny Tol-Kes (voorzitter Moedige Moeders) en kinderen Erik en Miranda verbleven, ieder afzonderlijk, in Volendam. Hij overleefde. ,,Ik weet niet hoeveel levens ik heb”, laat Johan maandagavond vanuit het ziekenhuis weten. ,,Dit is horror. En geeft nog maar eens aan dat we niet voorzichtig genoeg kunnen zijn”, zegt zijn vrouw Tiny, die zelf al die tijd – mede door coronaverschijnselen als dagelijkse koorts – in thuisisolatie verblijft.
Door Eddy Veerman

Tiny Tol-Kes is als voorzitter al heel wat jaren het gezicht van Moedige Moeders en vice-voorzitter van de landelijke MM, die de ouders van kinderen die drugs gebruiken ondersteunen, maar ook ouders, kinderen en de maatschappij informeren over de gevaren van drugs. Haar man Johan behoort tot de zogeheten kwetsbare groepen, hij leidt aan de ziekte van Waldenström: beenmergkanker. En zag al menig hospitaal van binnen en buiten. Zeker na zijn motorongeluk zo’n 35 jaar geleden. ,,Alleen toen al heb ik zo’n 45 operaties moeten ondergaan. Chirurgen hebben vanuit allerlei plekken in mijn lichaam bot gehaald, met als doel mijn been te behouden. Na zes jaar moest-ie er alsnog af.”
Johan was ook in de ban van het coronavirus toen dat Nederland bereikte. ,,Ik volgde al het nieuws en ging zelf niet naar buiten. Eén keer ben ik gaan bloedprikken, toen ik me niet lekker voelde. Toen waren de regels nog niet zo streng. In de wachtkamer hield ik wel afstand, maar misschien is het daar gebeurt.”

Kuchje
,,Ver voordat iets over het coronavirus naar buiten kwam, hadden we beide een kuchje”, zegt Tiny van tien kilometer verderop. ,,Vanaf het moment dat corona in het nieuws kwam, hebben we hier thuis meteen maatregelen genomen. Geen kinderen en kleinkinderen meer op bezoek en Johan bleef binnen. Ik werk in de zorg in Purmerend en besloot op de fiets in plaats van met de bus te gaan. En bij terugkeer telkens meteen richting douche te gaan en de kleren op zestig graden te wassen.”
,,Het is een raadsel dat hij het heeft gekregen. Hij had juist bloedkanker overwonnen en was in remissie. Maar Johan heeft ook emfyseem en daardoor slechte longen, dat maakt hem kwetsbaar.”
,,Na terugkeer van het bloedprikken steeg zijn temperatuur. Hij bleef op de bank liggen en was toen nog niet benauwd. We konden ook zijn zuurstofgehalte meten.”
,,Na een paar dagen hebben we toch de huisarts gebeld en die kwam in beschermend pak. Alles werd gecontroleerd en toen het na enkele dagen niet verbeterde, vertrouwde de huisarts het niet en kwam de longarts. Johan wilde niet naar het ziekenhuis, had angst dat hij het daar kon oplopen, maar hij moest komen en uit de test bleek dat hij het virus al onder de leden had. Na longonderzoek bleek ook dat de longemfyseem slechter was geworden.”
Eenmaal opgenomen in Purmerend, kreeg het gezin direct een onheilsbericht. ,,Vanwege zijn medische voorgeschiedenis werd gezegd dat ze hem bij verslechtering niet op intensive care zouden opnemen. Omdat ze op voorhand verwachten dat hij daar niet goed onder vandaan zou komen. Maar het is wél de vader en opa van onze kinderen en kleinkinderen. Wij wilden dat het medisch personeel er voor zou gaan. Hij heeft al zóveel overwonnen.”
,,Ik had zelf bij dat gesprek willen zijn, desnoods in ruimtepak. Maar ik moest in thuisisolatie en mijn dochter had Johan naar het ziekenhuis gebracht en moest ook in quarantaine.”

‘Zoon Erik was het er niet mee eens,
hij vindt mij hartstikke jong.
Ikzelf ook. Ik ben er helemaal
nog niet klaar voor om te gaan’

[ads id=66]

Fotogalerij

Aangepaste maatregelen tegen verspreiding corona

Om patiënten, bezoekers en medewerkers zo goed mogelijk te beschermen tegen het coronavirus heeft het Dijklander Ziekenhuis een aantal maatregelen aangepast.

Ontvangst ziekenhuis en polikliniek
Met ingang van donderdag 16 april staan bij de ingangen van locatie Hoorn medewerkers die patiënten en bezoekers ontvangen. Zij heten elke patiënt en bezoeker welkom en stellen een aantal vragen. Aan de hand daarvan beoordelen zij of iemand mogelijk besmet is met het coronavirus. Zodat er, indien nodig, extra maatregelen genomen kunnen worden om de verspreiding van het coronavirus tegen te gaan. Bijvoorbeeld door een mondkapje aan te reiken. In locatie Purmerend staan medewerkers vanaf vrijdag bij de ingangen.

Ook de ontvangstruimtes van de poliklinieken zijn aangepast. Daar zijn een beperkt aantal stoelen beschikbaar zodat 1,5m afstand aangehouden kan worden. Als daar onverhoopt geen plaatsen meer beschikbaar zijn, is er een plek ingericht in de grote hal waar patiënten veilig kunnen wachten tot het tijdstip waarop zij zich weer kunnen melden op de poli.

Beperkt geopend
Spoedzorg gaat sowieso te allen tijde door. Op dit moment wordt ook bekeken of de poliklinische zorg in de komende weken verder kan worden uitgebreid. Dat patiënten daarbij onderling voldoende afstand tot elkaar kunnen houden is een belangrijk uitgangspunt. Arno Timmermans, voorzitter van de raad van bestuur, zegt hierover: “We willen het liefste natuurlijk zo snel mogelijk weer al onze patiënten voorzien van de zorg die ze nodig hebben, maar dat kan pas als we het kunnen organiseren op een manier die ook veilig en verantwoord is. Daarom beoordelen we wekelijks hoe, en welke zorg we door kunnen laten gaan.” Met elke patiënt die binnenkort een afspraak heeft staan, wordt persoonlijk contact opgenomen.

 

Fotogalerij

Freek Tol en labrador Bowie leiden Reddingshonden Team Noord-Holland n n

Opgeleid om vermiste personen op te sporen

Iedereen heeft de beelden van groot opgezette zoekacties wel eens gezien. Tientallen reddingshonden die met hun baasje – die op dat moment eigenlijk meer geleider dan baasje is – een gebied uitkammen op zoek naar een vermist persoon. Iedere provincie beschikt over een speciaal team met deze reddingshonden. Hier is het Reddingshonden Team Noord-Holland actief. ,,Vier jaar geleden werd ik door Johan Bond – die destijds voorzitter van de stichting was – uitgenodigd om me bij het team aan te sluiten”, vertelt Volendammer Freek Tol (64). ,,Mijn labrador Bowie had in zijn leven meer nodig dan de dagelijkse wandelingen die mijn vorige labrador wel voldoening gaven.”
Door Kevin Mooijer

Freek heeft inmiddels veel ervaring met grote honden. ,,Mijn vorige labrador was ook bruin. Een prachtig beest en een goede vriend. Hij was zo mak als een lammetje, luisterde altijd goed en bleef steevast aan mijn zijde.” Met Bowie – de huidige labrador die net als David Bowie geboren is met twee verschillende kleuren ogen – liep het anders. ,,Al op jonge leeftijd begon hij een eigen plan te trekken. Het is een enorm sterk dier, dus als hij je continu de andere kant op probeert te trekken als je hem uitlaat, dan kan dat vervelend worden.” Freek ging op zoek naar een trainer om de koppige trekjes van zijn hond de baas te worden. De geschikte specialist vond hij in Medemblik.
,,De trainer zag potentie in Bowie. Hij bood gelijk een bedrag om hem over te nemen zodat hij hem zou kunnen trainen. Dit heb ik vanzelfsprekend niet gedaan.” Toenmalig voorzitter van RHT-NH, Johan Bond, kreeg lucht van Freeks situatie en nam contact met hem op. ,,Johan vertelde wat de voordelen zouden zijn als ik me met Bowie zou aansluiten bij het team. Ik zou een sterkere band met Bowie krijgen, hij zou gehoorzamer worden en bovendien zetten we ons samen in voor een goed doel.” Vier jaar geleden besloot Freek Bowie mee te nemen naar een zondagstraining. Inmiddels is Freek voorzitter van het Reddingshonden Team Noord-Holland.
,,Ons team bestaat uit zes trainers en acht honden, waarvan twee honden binnenkort met pensioen gaan. Ze kunnen dit werk doen tot ze een jaar of tien zijn. Daarna kunnen ze het qua kracht, conditie, reukvermogen en coördinatie niet helemaal meer trekken.” De zes leden van het RHT-NH zetten zich op volledig vrijwillige basis in voor het goede doel. ,,We trainen iedere zondag van 9.00 tot 15.00 uur. Meestal trainen we in Noord-Holland. Dit doen we op alle geschikte locaties: van Hilversum tot Den Helder. Vanwege onze nauwe samenwerking met het reddingshondenteam uit Drenthe willen we in die provincie zo nu en dan ook een training houden. Daarnaast rukken we om het jaar uit voor een lawinetraining in Oostenrijk en Luxemburg. Natuurlijk hebben we in Nederland geen last van lawines, maar de sneeuwtrainingen zijn perfect om de honden voor te bereiden op het zoeken van slachtoffers in bijvoorbeeld een ingestort gebouw.”
Tijdens deze trainingen zoeken de honden geregeld naar echte personen. ,,We werken met vrijwilligers die zichzelf beschikbaar stellen om slachtoffer te spelen. Om de honden scherp te houden, is het beste om iedere keer andere vrijwilligers te gebruiken, zodat ze telkens met nieuwe geuren werken. De slachtoffers verstoppen zich ergens in een bos, in het puin of in het water en het is dan aan de reddingshonden om ze zo snel mogelijk te traceren. De honden vinden het geweldig om te doen. Ze zijn super enthousiast en actief bezig en als baasje krijg je hierdoor een enorm hechte band met je hond.”
Het Reddingshonden Team Noord-Holland is inzetbaar bij drie situaties: vlaktewerk, waterwerk en puinwerk. ,,Met vlaktewerk wordt grondvlakte bedoeld, bijvoorbeeld beboste gebieden of gewoon op straat. Tijdens waterwerk zoeken de honden naar drenkelingen en bij puinwerk zoeken ze in de resten van ingestorte gebouwen naar slachtoffers.” Vanwege de nauwe samenwerking die RHT-NH met de politie heeft, mogen alle reddingshonden loslopen. ,,We laten ze volledig hun ding doen. Wanneer ze een aanwijzing hebben gevonden, zoeken ze ons weer op. Tijdens vlaktewerk maken ze hun bevindingen aan ons kenbaar door het bringsel – een soort zakje dat om hun nek zit – in de bek te nemen en naar ons toe te komen. Vervolgens leiden ze ons naar de plek waar ze iets ontdekt hebben.”

‘Veel mensen weten niet van ons
bestaan, daarom zorgen we dat we in
ieder geval tijdens alle open dagen
van onder meer de brandweer en de
reddingsbrigade aanwezig zijn om
onze stichting te promoten. Onze honden en
wij staan immers klaar voor iedereen
die ons nodig heeft.’

Bij puinwerk gaan de trainers en reddingshonden anders te werk. ,,Wanneer de honden in puin zoeken moeten we voorzichtiger te werk gaan. Je hebt te maken met uitstekend ijzer, instortingsgevaar, afgebrokkeld beton en steen. Om te voorkomen dat de honden ergens achter blijven haken of vast komen te zitten dragen ze tijdens puinwerkklussen niks van de gebruikelijke uitrusting. Ze dragen dan dus ook geen bringsel om mee aan te geven dat ze iets gevonden hebben.”
Wanneer een reddingshond een aanwijzing of slachtoffer vindt in het puin zijn er twee manieren waarop dit kenbaar gemaakt wordt aan de aanwezige trainers. ,,De hond blijft bij zijn vondst staan en blaft tot er iemand bij hem is, of hij zoekt je op en kijkt je heel doordringend aan. Als geleider weet je dat er iets gevonden is als je hond die doordringende blik laat zien.”
Het Reddingshonden Team Noord-Holland is gespecialiseerd in het traceren van vermiste personen. ,,Wanneer wij opgeroepen worden, dan loopt dat altijd via de politie. Op wekelijkse basis zijn er één of twee vermiste personen-alerts in Nederland, maar het is vaak loos alarm. Daarbij zijn er twee zogenaamde urgenties bij vermiste personen. Urgentie 2 houdt in dat er vandaag iemand als vermist opgegeven wordt, maar dat er over drie dagen pas gezocht gaat worden. Urgentie 1 wordt actief wanneer het om kleine kinderen, diabeten, hartpatiënten of andere mensen die afhankelijk van medicatie zijn gaat. Wanneer urgentie 1 ingeschakeld wordt, is het een kwestie van je werk laten vallen, hond halen, spullen pakken en speuren.”
Wanneer sprake is van urgentie 2 levert dat vaak problemen op voor de reddingshondenteams. ,,Als het dagen duurt voordat wij ingezet worden, hebben vaak al meerdere zoekacties van vrijwilligers plaatsgevonden. Ze kammen dan bijvoorbeeld een bos uit met tientallen of honderden mensen. Hierdoor worden alle sporen en aanwijzingen die onze reddingshonden zouden kunnen oppikken vernietigd.” Eind vorig jaar bevond het team zich in zo een situatie. ,,We zochten naar een man waarvan vermoed werd dat hij zelfmoord zou hebben gepleegd. Vrijwilligers waren al dagen aan het zoeken voordat wij het gebied tot onze beschikking kregen. Ondanks dat het terrein platgelopen was, kostte het onze reddingshonden minder dan tien minuten om het lichaam te traceren. Dit is natuurlijk niet altijd het geval. Het komt ook voor dat we een hele dag of nacht zoeken zonder iets te vinden, maar wanneer de honden niets vinden dan kun je vergif op innemen dat er ook echt niks is.”
Alle trainers van het RHT-NH werken op vrijwillige basis. Dit betekent dat wanneer het team wordt ingeschakeld, alle leden een vrije dag op moeten nemen, een tank benzine leegrijden en vaak een nacht overslaan. ,,Wij bestaan van donaties en sponsoring. We schrijven bedrijven uit de omgeving wel eens aan met de vraag of ze ons zouden willen sponsoren, maar daar wordt vaak niet op gereageerd. Veel mensen weten niet van ons bestaan, daarom zorgen we dat we in ieder geval tijdens alle open dagen van onder meer de brandweer en de reddingsbrigade aanwezig zijn om onze stichting te promoten. Onze honden en wij staan immers klaar voor iedereen die ons nodig heeft.”

Bezoek voor meer informatie de website van Reddingshonden Team Noord-Holland: www.rhtnh.nl of volg ze op Facebook en Instagram. Wil je doneren? Dat kan via de website van het RHT-NH! Het team is altijd op zoek naar vrijwilligers die slachtoffer willen spelen tijdens een training van de reddingshonden.
Lijkt het je leuk om hier een keer aan mee te werken? Mail Freek dan: voorzitter.rhtnh@gmail.com Je bent van harte welkom!

 

Fotogalerij

File bij het Vuilinzamelstation

Nog even voor de Paasdagen de rommel wegbrengen. Dat ging zaterdagmorgen op, want het was een drukte van belang bij de gemeentewerf aan de Julianaweg. De hele morgen was het een komen en gaan van auto’s (met of zonder aanhanger) om het afval in de daarvoor bestemde containers te deponeren.

 

Af en toe ontstond er zelfs een file op de Julianaweg met wachtende auto’s. We mogen ons gelukkig prijzen met deze voorziening in onze gemeente. Zo is er in de gemeente Waterland (Monnickendam) geen vuilnisstraat meer en dient men het afval elders kwijt te raken.

Dat betekent dan een ritje maken naar Purmerend. In Edam-Volendam is het vuilinzamelstation uitsluitend voor de eigen ingezetenen.

Fotogalerij

Zwaardstraat kleurt rose door bloeiende bloesems

De bloesembomen staan volop in bloei. Her en der kan men in de gemeente de prachtige rose en witte bloesems aan de bomen bewonderen. Bijzonder fotogeniek is nu de Zwaardstraat, waar de roze bloesembomen in bloei staan.

 

Het is jaarlijks een gewild decor voor de Eerste Communicanten om er fraaie plaatjes te schieten. Omdat er voorlopig nog geen diensten in de kerken mogen plaatsvinden, worden de Eerste Communievieringen opgeschoven.

Lang kan niet meer van de bloesems genoten worden, want zodra er harde wind komt, waaien de bloempjes van de takken en is het vegen geblazen in de tuintjes door de omwonenden.

Fotogalerij

In de Nivo van vandaag, 15 april 2020, o.a.:

Wij wensen iedereen veel leesplezier met de volgende onderwerpen:

• Jan en Griet Schilder opgelucht na overleven corona
• Volendam zonder muziek. En nu? (deel 1)
• Riskante actie van schipper Sijmen Schilder ‘Snert’ tijdens de oorlog loopt goed af
• Aanmeldingen bouwproject de Lange Weeren stromen binnen
• Wanneer kunnen we weer op reis?
• Billy’s Beregoede Sportpagina
• Ziekte en tegenslagen teisteren het leven van de ondanks alles vechtende Danny Tol en Rianne Tol-Steur
• Nick Slinger neemt viswinkel over in crisistijd
• Kinderen ervaren ‘Onderwijs op afstand’ geheel verschillend
• Volendamse zorgmedewerkers delen hun ervaringen (deel 3)
• Johan ‘Totter’ Tol lag kantje boord, maar lijkt coronavirus te overwinnen
• Gelovigen genieten op afstand van ‘historische paasviering’

Fotogalerij

Handbalster Huiberts naar Garage Kil/Volendam

Garage Kil/Volendam heeft zich voor komend seizoen verzekerd van de diensten van Marit Huiberts. De achttienjarige keepster uit Noordwijkerhout komt over van landskampioen OTTO Workforce/VOC Amsterdam en versterkt de ploeg van trainer Mark Ortega.

De talentvolle sluitpost begon haar handbalcarrière bij HV Northa. Op jonge leeftijd stapte ze over naar Foreholte, waar ze als zestienjarige haar debuut maakte in de Eredivisie. Het daaropvolgende seizoen droeg Huiberts de kleuren van VOC, met wie ze de landstitel en later ook de Supercup won. Met de Amsterdammers was Huiberts eerder ook actief in de EHF Cup en bereikte dit jaargang de halve finales van het landskampioenschap. Het seizoen werd echter vroegtijdig beëindigd door de maatregelen tegen het coronavirus.
Huiberts maakte ook meerdere jaren deel uit van Oranje-jeugdteams. Met de U19-selectie legde ze afgelopen zomer beslag op een zilveren plak tijdens het EK in Hongarije.
Huiberts: ‘Goed gevoel’
‘Er was wederzijdse interesse’, weet Huiberts. ‘We zijn met elkaar op gesprek gegaan en daar kreeg ik direct een goed gevoel bij. Door het aanbod van keeperstrainingen en de faciliteiten kan ik me in Volendam goed doorontwikkelen. Ik heb bij VOC veel geleerd, maar had wel op een andere manier afscheid willen nemen. We waren nog vol in de race om prijzen, maar kunnen het seizoen door het coronavirus niet afmaken. Met de Volendamse meiden verwacht ik ook veel te kunnen leren en bereiken.’
De jonge keepster speelde met VOC twee keer tegen Garage Kil/Volendam en deed zo al de eerste indrukken op van haar aanstaande team. ‘Het zijn sterke meiden met veel vechtlust. Daarnaast was de dekking goed op orde en dat is voor een keepster prettig om mee te werken. Ook is het fijn dat ik met Sharon Bouter, Jill Meijer, Bibi Bakker, Denise Mol en Nicole Rep al een aantal meiden ken.’
Ortega: ‘Aangename verrassing’
‘Het was een aangename verrassing dat ik alvast kennis mocht maken met Marit’, reageert Ortega op de komst van Huiberts. ‘Ze is jong, talentvol en komt over van een goede club. Ik heb al veel videobeelden van haar bekeken en zag gelijk dat ze een directe versterking is voor ons team.’

Foto: http://www.voc-handbal.nl/player/marit-huiberts/

Fotogalerij

Gelovigen genieten op afstand van ‘historische paasviering’

‘Dit gaan we volgens mij nooit meer vergeten’

Het ‘U zij de glorie’ zal nog nooit zo geklonken hebben als op afgelopen Paaszondag. In een lege Vincentiuskerk gingen pastoor Stomph en kapelaan Goos gezamenlijk voor tijdens de Paasviering. Voor deze gelegenheid kwam een beperkte afvaardiging van het parochiekoor voor het eerst in lange tijd weer samen. Op gepaste afstand van elkaar luisterden zij de mis op met voornamelijk Latijnse gezangen. Gelovigen keken en luisterden op afstand mee via de live-verbinding van de L.O.V.E.
Door Laurens Tol

Met name in verzorgingstehuizen als het St. Nicolaashof en De Meermin is hier grote belangstelling voor. Het op afstand kunnen volgen van de missen biedt voor velen troost in een tijd waarin een groot aantal andere activiteiten is weggevallen.
Het leiden van deze bijzondere Paasviering was ook voor de geestelijken een unieke ervaring. Volgens kapelaan Goos kreeg de mis een extra lading door de omstandigheden waarin deze werd opgedragen. ,,Ik vond dit heel indrukwekkend en bijzonder om mee te maken. Op een of andere manier staat deze aangepaste vorm nog dichterbij het mysterie van de opstanding van Jezus. Toen Hij verrees, was er ook geen aankondiging van: komt dit allen zien, want de verrijzenis is daar. Het gebeurde allemaal in stilte, in de leegte. In de donkerte vond die opstanding plaats. Dat gedeelte van het mysterie voelde ik heel erg heel doorklinken in de manier waarop we deze zondag de mis opdroegen”, vertelt Goos.

‘Toen Hij verrees,
was er ook geen
aankondiging van:
komt dit allen zien’

[ads id=66]

De kapelaan benadrukt dat bepaalde elementen uit het Paas- en lijdensverhaal overeenkomen met de tijd waarin we ons nu begeven. De verrijzenis van Jezus kan daarbij volgens Goos een inspiratie vormen. ,,We hebben op het moment te maken met bepaalde omstandigheden. Mensen willen graag bij de mis zijn, maar kunnen dat niet. Dat geeft het hele gebeuren een ‘lijdensrandje’. Terwijl daar uiteindelijk wel de kracht van de verrijzenis doorheen klinkt. Dan besef je nog meer: er ís hoop. Er is hoop, want hij die God is, is verrezen.”

Goos is blij dat er, met in acht name van alle maatregelen, toch een koor op de been kon worden gebracht. Een groep van zeven vocalisten gaf de Paasviering extra luister mee. ,,Gelukkig hebben wij in de Vincentiuskerk een ruime koorzolder. Daardoor kun je makkelijk 1,5 meter afstand van elkaar houden. De kerk is dusdanig gebouwd dat het geluid van de zang alsnog de kerk in wordt geblazen. Ik hoorde dat het op tv overkwam als een volledig koor. Het is mooi om te merken dat de belangrijke functie van het koor ook nog overeind blijft in een aangepaste vorm als deze. Alles bij elkaar zorgde het voor een historische Paasviering. Dit gaan we volgens mij nooit meer vergeten.”
Een mis live uitzenden voor radio en tv gaat niet vanzelf. De L.O.V.E. heeft twee vrijwilligers bereid gevonden om de uitzendingen afwisselend te regisseren. Martin Schilder en Marcel van Meel stelden een rooster op voor de komende periode. Ze zijn blij om de kerk en haar gelovigen in deze tijd een dienst te kunnen bewijzen. Voormalig marine-officier Marcel is gelovig opgevoed, maar keerde de kerk een tijd geleden de rug toe. Toch is hij als vaste L.O.V.E.-vrijwilliger graag bereid om de misuitzendingen te regisseren.

‘We zeiden al
snel tegen elkaar:
zo lang de kerk
dicht moet blijven,
blijven we de
missen uitzenden’

Vanuit zijn huisadres zorgt hij ervoor dat de beelden de kijker op een goede manier bereiken. Marcel verblijft al enige tijd noodgedwongen in quarantaine. De regie-werkzaamheden zijn daarom voor hem naast een zinvolle ook een welkome bezigheid.
Marcel leeft momenteel geïsoleerd, omdat zijn vrouw werkzaam is in de zorg. Hij wil niet het risico lopen dat hij haar besmet en daarmee andere mensen in gevaar brengt. De kerkmissen worden in beeld gebracht door een ‘remote camera’, die geïnstalleerd is op het balkon van de koorzolder. Tijdens het paasweekend kwam daar nog een extra registratiemiddel bij. ,,Vanaf Goede Vrijdag stond er ook een cameraman in de kerk. Deze bracht de kruiswegstaties goed in beeld. Zodra Pasen voorbij is, maken we weer gebruik van de vaste camera bovenin de kerk”, vertelt Marcel.
Toen bekend werd dat kerkmissen de komende tijd niet meer kunnen worden bezocht, toonde de lokale omroep zich al snel behulpzaam. Men vroeg Marcel of hij een paar keer per week het regiewerk voor de misuitzending op zich wilde nemen. ,,We zeiden al snel tegen elkaar: zo lang de kerk dicht moet blijven, blijven we de missen uitzenden. Ik was er meteen voor in om deze taak op mij te nemen, samen met Martin. We maakten een dienstrooster tot aan mei. Een heleboel ouderen gaan normaal naar kerkvieringen en die moeten dat nu missen. Het is mooi dat wij ons steentje op deze manier kunnen bijdragen.”

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?