Vandaag geopend: 08.00 - 17:30

All posts by De redactie

Hekken rond zwanennest

Naast het fiets-wandelpad in de Broeckgouw heeft een zwanenpaar een nest in de berm gemaakt. De zwanen dulden geen pottenkijkers zodat ze in alle rust de eieren op hun nest kunnen uitbroeden.

 

Dat betekent dat voorbijgaande wandelaars en fietsers aangevallen kunnen worden door de waakzame en boos blazende zwanen. Dit probleem is door gemeentemedewerkers op adequate wijze aangepakt.

Net als elders op drukke plaatsen gebeurt, zijn rond het zwanennest hekken geplaatst. Zo kan er toch volop van het pad gebruik gemaakt worden.

Fotogalerij

Fietsverkeer zoekt haar eigen weg

Om het fiets- en wandelverkeer in goede banen te leiden, zijn er op het Edammerpad nabij de dubbelschool in het Boelenspark maatregelen genomen om de fietsers te dwingen ‘af te stappen’ en lopers in de goede banen te leiden.

 

Zo zijn er bij de Voetgangers Oversteek Plaats op de Herculeslaan (bij de apotheek) hekken geplaatst. Kinderen die de scholen verlaten worden zo gedwongen richting het stoplicht te lopen, zodat ze niet op de drukke weg kunnen komen.

Bij de kruising van het Edammerpad met de Parkweg zijn aan weerskanten van het pad hekken geplaatst, zodat fietsers hier wel moeten remmen, om het af- en opritje te bereiken.Hier wordt gewoon langs het hek gefietst aan de slootkant. Er is zo een fietsspoor ontstaan in de berm naast het pad. Dat is ook het geval aan de overkant om richting Edam door te fietsen.

Fotogalerij

Jan en Griet Schilder opgelucht na overleven corona

Ook in onze gemeente heeft het coronavirus om zich heen gegrepen en meerder mensen in het ziekenhuis doen belanden. Elders in de Nivo het verhaal van Johan ‘Totter’ Tol – die de dood in de ogen keek – en zijn vrouw Tiny. Zij benadrukken dat we nog steeds niet lichtzinnig over de maatregelen moeten denken. Jan (foto) en Griet Schilder uit de Torenvalkstraat halen opgelucht adem, nadat zij werden aangevallen door corona. Zaterdag werden zij na twee weken herenigd
Door Eddy Veerman

,,Het begon met griepverschijnselen”, zegt Jan (77). ,,Maar de dokter vertrouwde het niet. De assistent kwam in beschermend pak en die gaf aan dat het beter was even naar het ziekenhuis te gaan.” Jan moest zijn vrouw Griet (76) achterlaten in het Dijklander Ziekenhuis van Purmerend. ,,Ze had Corona en moest blijven. Ik moest in thuisisolatie uitzieken. Niemand haalde de deur open. Het is echt de ziekte van de eenzaamheid. Wij hadden geen mogelijkheid tot beeldbellen, dus we pleegden alleen wat telefoontjes over en weer. In het begin was ze nauwelijks te verstaan, maar dat werd allengs beter.”

‘Het is echt
de ziekte van
de eenzaamheid’

[ads id=66]

Zijn vrouw moest aan de beademing. ,,Zij hoefde gelukkig niet naar de ic. Na vijf dagen mocht ze naar de herstelafdeling.” Jan had zelf ook de bijbehorende verschijnselen. ,,Ik volgde het nieuws en als je dan de stijgende cijfers dagelijks zag, dan gaat je geest op een gegeven moment dwalen. Maar niet de goede kant op…”
,,Je leeft van de ene paracetamolinname naar de andere. En voelt je ellendig. Pas toen ik wat opknapte, ben ik gaan lezen. Maar dat je in je eentje bent, dat is ook een onderdeel van de ziekte die je moet verwerken. Ik was angstig, of we het wel zouden overleven. En verschrikkelijk emotioneel. Bij het minste geringste schiet je vol. Vooral door die angstige vraag. Red ik het of red ik het niet? En mijn vrouw?”
,,Je krijgt bemoedigende telefoontjes en kaarten van mensen. Dat doet wel wat met je. Nu ben ik kortademig. Als ik de trap op ga, voel ik het wel. Ik wil graag wandelen en oefeningen den. Dat deed ik voorheen ook al.”
Zaterdag kwam Griet thuis. ,,Maandag kwamen de kinderen voor het eerst bij ons, ook om alles schoon te maken. Ik hoop dat mijn vrouw genoeg antistoffen heeft opgebouwd. En we hopen dat we komend weekeinde onze kleinkinderen voor het eerst kunnen zien. Daar verlang je naar. Maar komt tijd, komt raad.”

 

Fotogalerij

Herstelwerk bestrating parkeervakken

Vrijdag waren twee medewerkers van stratenmakersbedrijf Hennephof en Jonk aan het werk in de Dahliastraat. Hier vond herstelwerk plaats aan de bestrating van twee vakken van de parkeerstrook.

 

Na het verwijderen van de klinkers en het ophogen en uitvlakken met zand zijn de twee parkeervakken weer keurig netjes strak bestraat. Ook het verzakte straatwerk rond een hemelwaterkolk in de Dahliastraat, nabij de inrit bij de bibliotheek, werd opgeknapt, zodat bij regen het water weer in de put kan lopen. In één dag werd deze klus geklaard door de mannen.

Fotogalerij

Bouw gaat gelukkig wel gewoon door

Het zijn roerige tijden in talloze bedrijfstakken door de Corona-crisis. Met name de horeca, detailhandel, kapperszaken, reisbureaus, etc. worden keihard getroffen door de maatregelen die genomen worden om verspreiding van het Corona-virus te voorkomen.

 

Naast de supermarkten en zorgverlening draait de bouw gelukkig wel gewoon door. Met name in de nieuwe woonwijk De Broeckgouw zijn er volop bouwactiviteiten en ook elders in Edam-Volendam zijn renovatie- en nieuwbouwklussen, zodat de bouwvakkers aan het werk blijven.

In De Broeckgouw gaat de bouw van het WoZoCo “De Friese Vlaak” gestaag verder door KBK Bouw. Ook elders in deze woonwijk wordt volop gewerkt aan de bouw van woningen en de laatste villa’s op de vrije kavels.

Fotogalerij

Kinderen ervaren ‘Onderwijs op afstand’ geheel verschillend

De één mist de drukte van de klas, de ander niet

Gisteren ging de vijfde week in van ‘Onderwijs op afstand’. Pionieren, in een tijd waarin de verveling bij kinderen kan toeslaan, de huiselijke druk wellicht toeneemt en tegenover spanningsvelden helaas nog geen toegang tot sportvelden staat. Gelukkig zorgen de goede weersomstandigheden voor verlichting. Het kind moet kind kunnen zijn, maar wordt gevraagd zich als volwassene te verplaatsen in de gevolgen van een mondiale crisissituatie. Ouders wordt onbedoeld gevraagd op gezette tijden de rol van leerkracht over te nemen, dan weer los te laten in situaties en dan weer te stimuleren. Gezinnen hebben kinderen van verschillende jaargangen en niet in elke woning huizen meerdere apparaten waarmee online-les kan worden gevolgd. Vanuit lege klassen of thuis stellen leerkrachten alles in het werk de kinderen naar de volgende jaargang te loodsen. Onwetend hoe lang het nog duurt. En de kinderen zelf: de één gedijt goed in de huidige situatie, de ander mist structuur. Linda Kemper (Petrus, groep 8B) en Lisan Molenaar (groep 8A) beantwoorden enkele vragen en Lisan legde enkele andere leerlingen vragen voor (zie onder).
Door Eddy Veerman

Wat was je gevoel toen werd aangekondigd dat de scholen dicht moesten?
Linda: ,,Ik vroeg het me de dagen daarvoor al af, waarom onze school niet dicht ging. Omdat er dan veel zou gaan veranderen, als het gaat om de verspreiding van corona. Tuurlijk klonk het daarna als vakantie, als je niet naar school hoeft. Een dag later kreeg mijn ma een bericht via het systeem Parro, dat het schoolwerk konden worden opgehaald en dan weet je dat het geen vakantie is. Het is best wel druk.”
Lisan: ,, We hoorden eerst dat het schoolwerk twee uur per dag zou duren. Nu is het wel iets meer. Maar het verschilt natuurlijk per leerling hoe lang je er over doet.”

[ads id=66]

Doen jullie veel online?
Linda: ,,Wij begonnen al snel met online les, bijna alles via ZuluConnect waar de links in staan, om naar Spelling, Taal en Rekenen te gaan.”
Lisan: ,,We gebruiken Microsoft Teams voor de uitleg van de meester en het eventueel stellen van vragen.”
Linda: ,,Het lukte niet iedereen om daar in te komen, dus ik stuurde een filmpje van hoe je dat kon doen via de whatsappgroep van onze klas.”

Wat mis je?
Linda: ,,Ik mis de drukte om me heen in de klas. En dat je even iets kunt vragen bij een klasgenootje.”
Lisan: ,,Nu doen we dat online. En de meester neemt soms filmpjes op, om te laten zien wat je moet doen.”
Linda: ,,Dat heeft de meester bij ons met het werkstuk gedaan, om uit te leggen hoe je informatie kunt vinden. En ik mis ook de momenten dat we even klieren met een groepje.”
Lisan: ,,Je mist de leuke dingen van de klas. Want soms is het daar heel druk en wat dat betreft kan ik mezelf thuis veel beter concentreren.”
Linda: ,,Je mag elkaar soms helpen in de klas, dan gebeurt het ook wel eens dat iemand mij iets vraagt en dan mag ik even de klas uit om hem of haar daar te helpen. Dat vind ik wel prettig.”
Lisan: ,,Maar de situatie is wel anders: als je wílt thuisblijven is het leuk, maar als je moet thuisblijven, is het niet leuk.”
Linda: ,,Het gebeurt wel eens in de klas dat iemand uit verveling zegt ‘ik wil naar huis’. En nu zijn we thuis en nu wil bijna iedereen weer naar school. En nu mág het niet.”

Je ziet elkaar dus niet voortdurend, online?
Lisan: ,,Wij bespreken dingen via de chat, dus we zien elkaar bijna niet in beeld. Je hebt meer vrijheid, je kunt zelf je schooltijd indelen. Als je rekenen even niet snapt, kun je het eventueel wegleggen en op het moment dat je weer goed geconcentreerd bent, oppakken.”

Wordt er veel gecontroleerd?
Linda: ,,Jazeker. Ik stelde een bepaalde opdracht uit tot de avond en was toen behoorlijk moe. Had ik de volgende morgen een berichtje van de meester, dat ik het was vergeten.”
,,Normaal gesproken heb je de oefeningen rondom Nieuwsbegrip in de klas, maar dat moet je nu alleen doen. Je leest een tekst en krijgt daar vragen over of moet zelf vragen bedenken. Dat vind ik lastig – het is gewoon leuker in de klas – en dan wordt mijn ma wel eens gek van me.”

‘Ons groep
8-schooljaar
is eigenlijk
verpest’

Op weg naar het einde van de basisschoolperiode zijn er altijd leuke activiteiten?
Linda: ,,Wij zouden op de vrijdag voordat aangekondigd werd dat alle scholen dicht zouden gaan, naar het Don Bosco College, om bijvoorbeeld te gaan bakken. Dat ging niet door en daar waren we best wel pissig over. Dat zou dan worden uitgesteld. Maar de vraag is of dat nog gaat gebeuren.”
,,En iedereen hoopt natuurlijk heel erg dat de musical doorgaat. Je moest ook een betoog schrijven over wat je wilt als rol voor de musical. En stel dat we straks na de meivakantie nog niet naar school mogen, wij hebben de leerkrachten gevraagd of we dan toch in beurten in groepjes naar de school mogen om de musical te oefenen.”
Lisan: ,,Maar nu is ons groep 8-schooljaar eigenlijk verpest. Ons buurmeisje zat vorig jaar in groep 8 en zegt zo vaak ‘ik zou het wel drieduizend keer over willen doen’. Het lijkt er nu op dat we geen musical krijgen en gaat het schoolkamp wel door half juni?”
Linda: ,,Sommige kinderen vinden het irritant dat de CITO Eindtoets niet doorgaat. Want ze wilden hoger scoren. Ik wilde zelf ook zekerheid. Mijn meester zegt dat ik naar VWO kan. Ik ben niet de beste in Spelling, dat moet bij mij worden verbeterd. Dan wil je zorgen dat het bij de CITO zichtbaar is. Als we niet meer naar school kunnen en we gaan dan naar het Don Bosco College, ik vraag me af of dat goed is. Die stap is groot.”

Volg je veel het nieuws?
Linda: ,,Ik volg het wel veel, via mijn telefoon. En ik kijk vaak Jinek op tv. Maar ik ben na het schoolwerk ook veel buiten, helemaal nu het mooi weer is.”
Lisan: ,,Ik volg het zeker. En we praten er thuis ook over.”

Begin je ’s morgens meteen?
Linda: ,,In het begin zette ik mijn wekker steeds vroeger. Eerst om negen uur en uiteindelijk om half acht. Nu word ik uit mezelf om acht uur wakker en dan begin ik eigenlijk meteen. Ik zit liever niet in de avond, dan ben ik graag buiten.”
Lisan: ,,In de ochtend zijn de meeste kinderen bezig met hun schoolwerk en is nog niemand buiten, dus ik zorg ook dat ik het dan klaar heb. In de ochtend neem ik alles ook beter op, gaat het beter qua concentratie.”
Linda: ,,’s Avonds meld ik me nog wel eens aan op Teams, om te kijken of de meester nog een bericht heeft gestuurd. En dan zie ik dat dat er nog kinderen online zijn, die dan nog met vragen komen over bijvoorbeeld Taal. En volgens mij heeft onderzoek ook uitgewezen dat je meer lesstof kan opnemen in de morgen, dus dat zit in mijn systeem, dat dat beter is”, glimlacht ze.

Kun je thuis hulp vragen waar nodig?
Linda: ,,Ik doe veel alleen en als ik mijn ma wat vraag, dan gaat het vooral om dingetjes van Spelling. Ik wil het eerst zelf proberen. Je kunt met Rekenen ook een rekenmachine er bij pakken, maar daar leer je niet van. Als dat icoontje er bij staat, mag je de rekenmachine gebruiken. We gaan hierna tenslotte naar het Don Bosco College, dus dan wil ik niet achterlopen.”
Lisan: ,,Ik zit alleen op mijn kamer als ik met school bezig ben, mijn vader werkt thuis en mijn ma werkt thuis. Als ik er niet uit kom met bijvoorbeeld Rekenen, dan kijk ik naar het filmpje van de meester, wat hij er eventueel over heeft gezegd qua uitleg. Als ik het dan nog niet snap, dan vraag ik het aan mijn pa.”

‘Je mist het
contact in de
klas met
de kinderen,
dus ook met
de meester’

[ads id=66]

Beseffen jullie dat het thuis maken van schoolwerk de ene leerling beter af gaat dan de ander?
Linda: ,,Ja. Als we normaal lessen niet af krijgen, gaan we de volgende dag verder, nu moet je het af maken. Sommige leerlingen hebben het echt lastig.”
Lisan: ,,Omdat je minder kans op uitleg hebt dan normaal gesproken. Je kunt natuurlijk wel even inbellen met de meester, maar misschien durft niet elk kind die extra aandacht te vragen.”
Linda: ,,Als zo’n vraag komt, legt de meester het wel meteen uit in een berichtje.”
Lisan: ,,Omdat iedereen online werkt, is het soms overbelast en werkt iets niet, dat maakt het soms ook lastig.”

Vragen kinderen ook dingen aan elkaar, maar dan op afstand?
Linda: ,,Ik zit in de Plusgroep en heb nu zelf voor Rekenen een Plus Werkgroep op WhatsApp aangemaakt. Sommige snapten Wortels en Breuken nog niet en dan kan iets worden gevraagd. En dan wordt er ook niet gereageerd van ‘kom op nou, snap jij dit niet?’ Er is begrip. Want iedereen loopt wel eens ergens vast.”

En de gymlessen, bewegen jullie genoeg?
Lisan: ,,Wij hebben geen gymopdrachten gekregen, sommige groepen zoals die van mijn jongere zusje krijgen dat wel. Maar wij zorgen er hier op de buurt voor dat we genoeg bezig zijn met rennen en andere activiteiten. Met het mooie weer zijn we vanaf de middag continu buiten. We hebben steps, een tennisnet om spellen te kunnen doen. Gelukkig kunnen we buiten, want stel je voor dat er een lockdown komt, dat wil je niet met dat mooie weer.”

Maar heel eerlijk, missen jullie de meester?
Linda: ,,Ja. Je mist het contact in de klas, dus ook met de meester.”
Lisan: ,,Met de meester heb ik wel contact, maar het écht zien kan niet en dat mis je wel. Ik heb mijn bap en oma nauwelijks gezien de afgelopen weken, terwijl ik ze meestal drie keer in de week zie.”
Linda: ,,Mijn opa en oma zeggen ‘als je langs fietst, zwaai dan even door het raam’, maar dan ga ik liever niet langs, want ik kan niet even met ze praten. Bij mijn opa die alleen woont, ga ik wel af en toe kijken, maar dan houd ik wel afstand. Volgende week ben ik jarig, maar dan kan niet iedereen komen. Misschien als het buiten warm is, dat we dan op afstand van elkaar kunnen zitten.”

Meningen scholieren over thuis werken verdeeld

‘Maken ons zorgen of onze familie gezond blijft’

Voor kinderen voelt de huidige tijd net zo vreemd aan als voor hun ouders. Niet meer dagelijks naar school waar je je klasgenoten ziet, samen werkt, leert of creatief bezig bent, samen buiten speelt of energie kwijt raakt tijdens de gymles. Dat gebeurt vaker, tijdens vakantieperiodes, maar in deze situatie van het coronatijdperk is het anders. Kinderen moeten thuis met schoolwerk bezig zijn, zelfs of met eventuele hulp van onze ouders. We legden vijf leerlingen van groep 8 van verschillende scholen zes vragen voor.
Door Lisan Molenaar, (leerling groep 8)
,,Wij als kinderen merken ook veel van het coronavirus, want veel activiteiten gaan niet door, zoals het Waterdamkamp, Slobbelandkamp. En we weten nog niks van het kamp in groep 8, of dát wel doorgaat”, zegt één van de leerlingen.
Het normale leven wordt veel gemist. Zoals leuke dingen doen met familie en vrienden, of naar je sportclub gaan. ,,Maar gelukkig mogen we nog wel buiten”, zegt één van de leerlingen. Dat doen de meeste ook met vrienden in hun buurtjes. Over het schoolwerk thuis zijn de meningen verdeeld: sommige vinden dat je meer vrijheid hebt. ,,Het is lekker dat je je eigen tijd kan kiezen, maar liever wil ik toch naar school.” En sommige vinden het moeilijker, ,,omdat je weinig uitleg krijgt”. Via het nieuws dat ze horen – bijvoorbeeld via Jeugdjournaal of nieuws van de Jeugdjournaal App of in thuis, want daar wordt er ook veel overgepraat – worden kinderen vooral ongerust. ,,We vinden het vervelend en ook een beetje eng. En we maken ons zorgen over of onze familie gezond blijft.”

 

Fotogalerij

Fikse snoeiklus in het Siem Lutpark

De medewerkers van de afdeling Onderhoud en Beheer van de gemeente zijn fiks aan het snoeien in het Siem Lutpark. Nadat alle knotwilgen die hier langs de vijver staan zijn ontdaan van hun kruin, worden ook de bosschages onder handen genomen voor een ‘knipbeurt’.

 

Met de kettingzaag zijn diverse struiken en bomen gekortwiekt en het onkruid is weg geschoffeld. Zo ook een perk met struiken nabij het bruggetje bij de Damcoogh, waarover de wandelaars het pad rond de waterberging naast de Zeddeweg kunnen bereiken. Ook het veel gebruikte wandelpad rond de waterberging is deels verbreed met een speciale ondergrond.

Het vergt het nodige onderhoud, maar deze doorgaande wandelroute richting Siem Lutpark ligt er weer heel mooi bij. Dit tot genoegen van de vele wandelaars en hondenbezitters die hier geregeld een rondje lopen.

Fotogalerij

Praathuisje vanwege Corona gesloten

Sinds ruim een week zit het Praathuis aan de Haven dicht. De mannen die hier dagelijks bijeen komen om de wereldproblemen te bespreken moeten nu elders op de dijk een plaatsje opzoeken. Ze zaten nog wel op gepaste afstand van 1,5 meter van elkaar af in het Praathuisje, maar vanwege de Coronacrisis is hun onderkomen nu gesloten.

 

Om handhaving van de anderhalvemeter te waarborgen is er door de gemeente een nieuw slot op de deur van het Praathuisje geplaatst en dit wordt pas weer vervangen als het dagelijks leven weer ‘normaal’ wordt.

De mannen komen nu bijeen op de havenbeun of op de hoek bij Bar “De Molen” om oplossingen te bedenken voor de Coronacrisis. Ze hopen dat hun praatonderkomen snel weer open mag, want het is soms best koud en winderig op de dijk.

Fotogalerij

‘Iedereen schuift het boeken van een vakantie vooruit en dat is natuurlijk logisch’ n

Wanneer kunnen we weer op reis?

Van alle branches die lijden onder het coronavirus, wordt de reisindustrie keihard geraakt. Gezellig op vakantie speelt, in een tijd waar mensen uit angst en onzekerheid toiletpapier en blikken soep hamsteren, geen rol in onze levens. Omdat het simpelweg niet kán. Mensen die in april of mei op vakantie zouden gaan, hebben recht op een voucher van de desbetreffende reisorganisatie, mensen die een reis gepland hebben staan voor later dit jaar weten niet of hun vakantie überhaupt doorgaat. Landelijk gezien heeft een groot deel van de reisbureauklanten hun reis geannuleerd. Giséla Mühren, manager van D-Reizen Volendam in de Stient, vertelt welke impact de coronacrisis op de toekomst van reisbureaus heeft.
Door Kevin Mooijer

Giséla heeft al ruim 32 jaar ervaring in de reisindustrie. ,,In 1987 begon ik bij Hein Molenaar Sille. Door de jaren heen heb ik verschillende opleidingen gevolgd en zo ben ik doorgegroeid tot waar ik nu zit. En ik vind het nog steeds iedere dag leuk om aan het werk te gaan.” Het is niet de eerste crisis die de Volendamse meemaakt in haar functie. ,,De Golfoorlog, SARS en de vogelgriep waren bijvoorbeeld ook behoorlijke crises. Vooral de Golfoorlog had heel wat voeten in aarde. Er werd toen een lange periode niks geboekt. Op dit moment zou ik zeggen dat de coronacrisis op nummer twee komt wat betreft crisissen die ik meegemaakt heb in de reisbranche.”
Wanneer zelfs de deskundigen zich niet durven te wagen aan voorspellingen betreffende het leven na de coronacrisis, houdt dat het grootste deel van de wereld in onzekerheid. Voor Giséla en haar collega’s is dit niet anders. ,,We zouden op dit moment normaal gesproken volop bezig zijn met bouwvak- en naseizoenvakanties, maar iedereen schuift het boeken van een vakantie vooruit. En dat is natuurlijk logisch. De meeste mensen die in april of mei op vakantie zouden, zijn gezinnen die van schoolvakanties afhankelijk zijn. Daarom verwacht ik dat wij hier nog wel twee jaar last van gaan hebben. Die gezinnen kunnen – omdat ze afhankelijk van vakanties zijn – niet later in het jaar weg, dus wordt de vakantie een jaar opgeschoven. En dat is nog los van de mensen die momenteel zonder salaris thuiszitten.”
Een vakantie is de laatste jaren uitgegroeid tot een eerstelevensbehoefte. ,,In veel gezinnen werken beide ouders. Het is dan logisch dat om de zoveel tijd de behoefte om zich even te onttrekken aan de realiteit om de hoek komt kijken. Het is natuurlijk spijtig dat we nu niet op vakantie kunnen. Veel reizen worden geannuleerd. Het komt voor dat mensen de annuleringskosten voor lief nemen wanneer ze van plan waren in juni of juli weg te gaan. Gelukkig valt het in Volendam nog mee. Ik hoor van andere mensen in de reisindustrie verhalen over boze klanten die advocaten inschakelen omdat alles momenteel onzeker is. In onze gemeente is iedereen tot dusver heel begripvol, dat doet ons goed.”
De vakantiegangers die in april of mei zouden vertrekken – en nu dus thuis moeten blijven – ontvangen een voucher die de waarde vertegenwoordigt van het betaalde bedrag. ,,Deze vouchers vallen onder het garantiefonds en zijn dus verzekerd. De klant is uiteraard vrij om de voucher te besteden aan een bestemming of reis naar keuze in een periode naar wens.” De mensen die een vakantie gepland hebben staan in een latere periode leven nog in onzekerheid. ,,De vakanties in juli of later hoeven bijvoorbeeld nog niet betaald te worden. Deze groep mag sowieso tot eind mei wachten met de restantbetaling. We verwachten dat er tegen die tijd wat meer duidelijkheid is. Alles hangt samen met wat de minister-president de komende weken gaat aankondigen. Daarnaast zijn we natuurlijk afhankelijk van wat er in de bestemmingslanden gaat gebeuren.”

‘Ik hoor van
andere mensen
in de reisindustrie
verhalen over
boze klanten die
advocaten inschakelen
omdat alles momenteel
onzeker is; in onze
gemeente is iedereen
tot dusver heel
begripvol, dat doet
ons goed’

[ads id=66]

Hoewel de reisbureaus geen klanten mogen ontvangen, zijn de medewerkers wel op de werkplekken aanwezig. ,,We zijn aanwezig in de winkels, maar mogen vanwege het coronavirus geen klanten ontvangen. Dat duurt zeker nog tot 28 april, maar of we daarna weer open mogen, is dus ook nog niet te zeggen. We missen het contact met de klanten enorm. Volendam is toch uniek, als ik ons reisbureau vergelijk met de andere 400 winkels elders in het land. Hier is het zo dat mensen gewoon even aankloppen als ze een vraag hebben. Ik kan wel zeggen dat 98% van onze klanten echt nog in de winkels komt. Buiten Volendam gaat de afhandeling veel meer via de website. Wij zijn blij dat onze klanten de winkel juist wel opzoeken. Samen met de klanten droomreizen samenstellen is waar we het voor doen. We kunnen niet wachten tot we onze deuren weer mogen openen.”
Ondanks het wereldwijde leed en de onvermijdelijke financiële gevolgen, kent de pandemie ook een positieve keerzijde. ,,Mensen leren beter samenwerken. Om onze organisatie als voorbeeld te nemen: sinds afgelopen november werken we met het programma Workplace – een onlinesysteem waarin alle 1600 medewerkers van D-Reizen met elkaar in contact staan – en dat voegt enorm veel toe. We staan nu bijvoorbeeld ook in contact met de collega’s op het hoofdkantoor. Alle kennis en ervaring is nu heel dichtbij en daar maken we graag gebruik van. We kunnen heel snel schakelen.”
Naast het bekendraken met Workplace spenderen de medewerkers van het reisbureau hun tijd ook in persoonlijke ontwikkeling. ,,We zijn veel bezig met E-learning, denk aan bestemmingstrainingen, trainingen over verkooptips. We leiden personeel verder en beter op, daar is nu de tijd voor. Maar ik kan er ook bij vermelden dat onze winkel inmiddels goudschoon is”, lacht ze. ,,Niet alleen de winkel, maar ook het digitale archief is opgeschoond, de website is up to date. Dus zowel de fysieke winkel als het digitale archief zijn weer klaar voor de start. Ik hoop dat de reisbureaus straks weer kunnen boeken en dat de klanten snel weer lekker op vakantie kunnen. We gaan ons hier doorheen slaan.”

 

Fotogalerij

Eerste deel bestraten van de Botter afgerond

Enkele weken geleden zijn de stratenmakers van KWS gestart met het herbestraten van een deel van de Blokgouw 7. Nadat twee jaar geleden het gebied nabij de Tjalk en de Boeijer onder handen is genomen, zijn nu de straten Botter, Logger en Barkentijn aan de beurt.

 

In de loop der jaren is het wegdek hier flink verzakt. Een deel van de Logger naast de gracht is reeds gereed gekomen. De parkeervakken rond de bomen en het wegdek zijn reeds bestraat, zodat de bewoners hier hun auto’s kunnen parkeren.

Het bestraten is nu de bocht om gegaan bij de Botter bij de vrijstaande woningen die zicht hebben op de Lange Weeren en de N247. De planning is dat het herbestraten hier nog vóór de komende bouwvak wordt afgrond.

Fotogalerij

× Hoe kan ik je helpen?