Liefde is…
Gerrit en Saskia waren op slag volwassen
,,Twintig en we waren kind-af”, vertelt Gerrit Veerman. ,,Als je hoort dat je vader en moeder wordt, weet je even niet wat je overkomt.” Saskia: ,,Je leven staat even op z’n kop, maar we wisten zeker dat we ervoor wilden gaan.”
Door Jan Koning
[ads id=66]
,,Mensen denken dat we al vanaf ons tiende samen zijn, maar dat valt reuze mee”, begint Saskia Veerman-Kroon. ,,We waren twintig. Alleen moest ik na drie maanden verkering even iets vertellen. Dat was wel even schrikken…” Gerrit: ,,We waren natuurlijk mooi verliefd in het begin, hè. Je weet hoe dat gaat. Een gescheurd rubbertje? Nee, gewoon denken dat het wel los zal lopen. Jong en misschien een beetje dom, maar feit was wel dat zo’n zwangerschapstest in de regel niet liegt en Saskia dus zwanger was.” Saskia: ,,’Problemen zijn er om op te lossen’, hoor ik mijn schoonmoeder nog zeggen. En ze had de oplossing ook direct voor handen. ‘Gerrit heeft een grote kamer, dan komen jullie toch gewoon hier wonen?’ Dat was een enorme opluchting, want wij hadden voor onszelf al besloten het kind te houden. Alleen moesten we wel een plek hebben om te wonen.”
‘Die goeie,
ouwe Blokhut.
Daar is veel
liefde geboren’
Opgelost, dus tijd om even terug te spoelen. Naar nog geen drie maanden daarvoor toen de twee elkaar voor het eerst zagen. Saskia: ,,Daar stond-ie ineens. Ik vond hem direct leuk. Waarom weet ik eigenlijk niet meer. Als je hem nu zo ziet, denk je van; die kun je laten lopen’, hahaha!” Gerrit: ,,Voor mij was het wel een beetje aftasten. Zoals vaker in het begin was het effe ‘moazen’, twee zoenen en dan zeg je ‘tot straks’. In de Blokhut nog. Die goeie, ouwe Blokhut. Daar is veel liefde geboren.”
Na anderhalf jaar bij de ouders van Gerrit betrekt het stel hun eigen huis in de Rozenstraat en kan het leven samen écht beginnen. Gerrit: ,,Ik moet Sas overigens een enorm compliment geven. Die zal het echt niet altijd even makkelijk hebben gehad. Bij je schoonouders op een kamertje. Ze klaagde echter nooit en daar heb ik enorm respect voor. We trouwden nog voor we een jaar verkering hadden en nog voor onze eerste zoon Robert er was.”
Op de bruiloft krijgen Gerrit en Saskia wat dikkere enveloppen dan normaal. Een geste van vrienden die de piepjonge ouders in spé hiermee een hart onder de riem willen steken en weten dat ze een moeilijke tijd staat te wachten. Diezelfde vrienden haalden eerder overigens ook nog een ‘leuke’ stunt uit. Gerrit: ,,Aan het begin van de zwangerschap sijpelde steeds meer door dat wij zwanger waren. We wilden het niet direct aan de grote klok hangen. Echter, op de eerste vrijdag nadat het bekend was, hadden Dick Luuk en Jan Toles een ooievaar ergens uit een tuin gepikt en bij mijn vader en moeder in de tuin gezet. Toen was het écht, écht.”
Saskia: ,,Dus stond er niet veel later een bericht op de LOVE. ‘Wie heeft onze ooievaar meegenomen?’ Kon Gerrit die vogel even terugbrengen met z’n ziel onder z’n arm. Dat was wel een dingetje toen, maar nu beseffen we eigenlijk wat een geweldige stunt het was.”
‘Ik denk dat ik
mezelf heb
afgedroogd met
zijn handdoek’
,,Toen Robert 3,5 was, wilden we voor een tweede gaan”, gaat Saskia verder. ,,Zo snel als die eerste ‘gepiept’ was, zo moeilijk ging het echter met de tweede. Dan besef je pas weer wat een wonder het krijgen van een kind eigenlijk is. Toen ik uiteindelijk weer zwanger raakte van een jongetje, beviel ik na 22 weken omdat ons kindje meerdere afwijkingen had. Daarna kreeg ik een jaar later nog een miskraam en uiteindelijk raakte ik zwanger van Rick. Dat is de reden dat er dus zeven jaar zit tussen de eerste twee.”
Gerrit & Saskia zijn twintig jaar na hun bruiloft nog steeds heel blij met elkaar en alles wat ze hebben samen. ,,Als sommigen wel eens vragen of ik het anders zou doen als ik het over kon doen, zeg ik nee”, aldus Saskia. Gerrit: ,,Ik zeg altijd tegen Robert dat hij onze favourite mistake is, zoals in het liedje van Sheryl Crow.”
Oudste zoon Robert (21) heeft inmiddels ook al zes jaar vaste verkering. ,,En we hebben hem wel goede voorlichting gegeven”, lacht Gerrit. ,,Twee rubbertjes erom, dat soort werk.” Saskia: ,,Robert had namelijk al verkering met onze schoondochter Marleen Tol toen ik in verwachting was van Anna-Lynn. Onze dochter van vier. Hoe dat heeft kunnen gebeuren, weten we nu nog niet. Waarschijnlijk heb ik mezelf met de handdoek van Gerrit afgedroogd of zo.”
Hoe dan ook, de twee piepjonge ouders van weleer zijn inmiddels slap 40 en hebben drie kinderen. Eentje van 21, eentje van 13 en eentje van 4. Saskia: ,,We hebben een iets ander leven gehad, dan anderen. Zo moet de eerste keer dat we met z’n tweetjes op vakantie gaan, nog komen.” Gerrit: ,,Effe wachten tot Anna-Lynn een jaar of achttien is. Dan zijn wij inmiddels… Afijn, dan hebben we nog tijd zat. Dus het komt vast goed.”
