Kaarsjes, woorden en zang tijdens Wereldichtjesdag
Muisstil was het en muisstil bleef het. Met hier en daar een traan vloeiend, of een arm om een schouder geslagen. Wereldlichtjesdag in Volendam werd dit keer in De Jozef gehouden, omdat het Stolphoevekerkje simpelweg te klein werd voor de opkomst. De ouders van overleden kinderen die er waren, zo’n 170, werden omringd door ingekleurde Vergeet-me-nooitjes, verwarmd door de gedichten en woorden van mensen en tevens ontroerd door de liedjes en zang van Marcel Luntungan.
n
Tientallen namen van overleden kinderen werden genoemd. Zij werden herdacht, voor hén brandden de kaarsjes. Hun ouders, broertjes, zusjes, opa’s en oma’s, tantes, ooms of andere betrokkenen, haalden kracht uit de gedichten en verhaaltjes die voorbij kwamen. Zoals ‘Kleine moeite’, van Klaas Mossel en het ‘Huisje bij de maan’, door Janine Kwakman. Troost en hoop werden gevoeld, maar ook het ‘huilen omdat er nooit meer later is’. Het ging over de onsterfelijke liefde tussen ouders en kinderen. Onderwijl pakte Marcel Luntungan enkele keren zijn gitaar en bracht onder meer op indrukwekkende wijze akoestisch ‘Rollercoaster’ van Danny Vera, ‘Family Tree’ van Venice en de cover van Jean Bosco Safari, ‘Ik hoop dat je niet alleen bent’.
Ingrid Kwakman, Saskia Veerman en Sylvia van de Vrouwen van Sereen hadden opnieuw de organisatie op zich genomen en werden bijgestaan door enkele vrijwilligers. ,,Er komen nog steeds nieuwe mensen bij en het paste daarom ook niet meer in het Stolphoevekerkje. Nu kunnen we de mensen na afloop ook nog een kopje thee of koffie aanbieden”, aldus Ingrid Kwakman.